GESCHIEDENIS
In het Franse Bretagne is de zienster van Onze-Lieve-Vrouw Jeanne-Louise Ramonet. Zij is een boerendochter en ziet het levenslicht op 7 oktober 1910 in Kerizinen, een dorpje van slechts enkele huizen en boerderijen, nabij Plounévez-Lochrist. Op 7 oktober is het de dag van het feest van Onze-Lieve-Vrouw van de Allerheiligste Rozenkrans. Later wordt deze titel voor Maria van groot belang in haar leven. Jeanne-Louise is het 4e van 9 kinderen. In haar jeugdjaren tobt zij met een zwakke gezondheid. In 1936 gaat Jeanne-Louise op bedevaart naar Lourdes en bij thuiskomst blijkt zij gedeeltelijk te zijn genezen. Na het overlijden van haar ouders neemt ze de boerderij over en werkt er dagelijks erg hard. Dit doet zij tot in 1970. Vanaf dat jaar kiest zij voor intense devotie en bidt zij uren per dag, waaronder de rozenkrans. Op 19 februari 1995 sterft Jeanne-Louise op 84-jarige leeftijd. Zij is begraven op het kerkhof van Plounévez-Lochrist.
Jeanne-Louise Ramonet heeft in de periode 15 september 1938 – 1 oktober 1965 maar liefst 71 verschijningen of visioenen.
Op 15 september 1938 is Jeanne-Louise Ramonet in het veld met haar twee koeien, nabij de boerderij. Plots ziet zij een lichtkogel enkele meters boven de aarde. Een jonge vrouw verschijnt en deze is zo’n 17 jaar, vrij groot en onbeschrijfelijk mooi. De ogen en het kleed van de vrouw hebben een blauwe kleur. Het haar van de vrouw is bedekt met een witte sluier. Deze vrouw heeft een witte rozenkrans aan de arm en zegt tegen Jeanne-Louise, dat zij in de komende jaren vaak terugkomt. De vrouw zegt dat er een nieuwe oorlog dreigt. Later blijkt dit de Tweede Wereldoorlog te zijn. Bij elke verschijning valt Jeanne-Louise op de knieën en verkeert in extase, zolang het bezoek duurt. De eerste verschijning vindt plaats op 15 september, de dag van Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Smarten.
Op 7 oktober 1939 is er de tweede verschijning. De Dame zegt tegen Jeanne-Louise dat zij haar biechtvader moet informeren over haar gewaarwordingen. Pas op 5 oktober 1947 worden de verschijningen openbaar gemaakt. Hieruit is te concluderen, dat Jeanne-Louise niet snel het vertrouwen krijgt van hogergeplaatste geestelijken.
Op 2 oktober 1940 zegt de Verschijning dat de oorlog lang zal duren.
Tijdens een verschijning in 1940 zegt de Dame, dat zij de Moeder van Christus is. Zij verlangt in Kerizinen vereerd en aangeroepen te worden onder de naam “Onze-Lieve-Vrouw van de Allerheiligste Rozenkrans”. In dat jaar zegt Maria ook, dat Jeanne-Louise veel te lijden zal hebben.
Op 5 mei 1941 zegt Onze-Lieve-Vrouw dat Rusland spoedig helpend in de oorlog gaat ingrijpen. Zij vraagt om veel te bidden voor Rusland; de overheid van het land is de Kerk vijandig gezind. Als er niet genoeg wordt gebeden gaat het communisme de na-oorlogse tijd overheersen en de Kerk veel schade berokkenen, zo vertelt Onze-Lieve-Vrouw aan Jeanne-Louise.
Sinds 1943 is Jeanne-Louise Ramonet de boodschappen van de verschijningen gaan noteren en dit op aanraden van haar biechtvader.
In 1949 vindt de eerste genezing plaats in Kerizinen. Het betreft Pauline le Goff uit het naburige Lanhouarneau. Pelgrims plaatsen een beeld van Maria op de plek van de verschijningen. In dat jaar belooft Maria dat er een bron ontspringt. Deze wordt op 13 juli 1952 ontdekt, niet ver van de plaats van de verschijningen. Op 9 december 1949 maakt Maria aan Jeanne-Louise Ramonet duidelijk dat er een kapel moet worden gebouwd. Ook zegt Zij tegen Jeanne-Louise dat zij de paus op de hoogte moet laten komen van de lichamelijke opname van Haar in de hemel. Eind 1949 wordt een klein, glazen huisje gebouwd. Dit gebeurt als dank voor een genezing, die wordt toegeschreven aan Onze-Lieve-Vrouw van Kerizinen.
Op 13 juli 1952 ontstaat plots een bron. In de periode 1953-1954 gebeurt het viermaal dat een dansende zon wordt waargenomen. Dit doet denken aan het zonnewonder van 13 oktober 1917 te Fatima.
Sinds 15 augustus 1954 verschijnt Onze-Lieve-Vrouw steeds gekroond. In dat jaar verschijnt Zij op het dak van het gebedshuisje. Tijdens een verschijning huilt Maria.
In 1955 is er een regen van rozenblaadjes op de plaats van de verschijningen. Vanaf 1 oktober 1955 verschijnt Jezus met het Heilig Hart en dit veelal samen met Maria. Hun harten zijn met elkaar verbonden. Op 10 december 1955 heeft de Maria, die vaak aan Jeanne-Louise verschijnt, een oproep gedaan, dat Zij, Onze-Lieve-Vrouw van de Allerheiligste Rozenkrans, wil dat de rozenkrans wordt gebeden voor de kerk, wereld en pelgrims.
In 1956 is in Kerizinen een klein gebedshuis gebouwd. Dit gebeurt op particulier initiatief. Ook wordt in dat jaar een beeld van Onze-Lieve-Vrouw van de Allerheiligste Rozenkrans geplaatst. Op 12 oktober 1956 verbiedt de bisschop van Quimper dat mensen naar de plaats van de verschijningen gaan.
Een bijzondere afbeelding komt er in 1958, namelijk de verschijning van de verenigde harten van Jezus en Maria. Deze afbeelding krijgt bekendheid in vele landen.
In 1961 is er een verschijning bij de zieneres thuis.
In 1962 verschijnt Jezus met het Heilig Hart. Het worden 10 verschijningen in 10 dagen. Jezus spreekt onder meer over zijn lijden en zijn Moeder.
Op 1 oktober 1965 is het de dag van de laatste verschijning. Jezus en Maria verschijnen tezamen. Onze-Lieve-Vrouw zegt onder andere dat het rozenkransgebed weerstand biedt aan de krachten van de duivel, die de mensen bedreigen.
Zowel in 1956, als in 1961 heeft bisschop André-Pierre-François Fauvel (1902-1983) een verbod uitgevaardigd dat mensen naar Kerizinen gaan. De beweerde verschijningen en boodschappen te Kerizinen zijn door hem niet goed te keuren. Zijn opvolger Francis Barbu (1914-1991) ageert in 1973 en 1975 tegen de vermeende verschijningen. Hij verbiedt priesters en religieuzen naar Kerizinen te gaan. De bisschop staat ook geen devotie of verering toe. Echter, de leden van de in 1972 opgerichte Vereniging Vrienden van Kerizinen laten zich niet ontmoedigen en zijn van plan een grote kapel te bouwen. Hiertoe start deze organisatie een campagne om te benodigde gelden bijeen te brengen. In mei 1975 wordt het plan geopenbaard een nieuwe, grote kapel te bouwen.
Onze-Lieve-Vrouw heeft in Kerizinen meermaals gesproken over haar verlangen om tot georganiseerde bedevaarten te komen en tot opheffing van het bisschoppelijk verbod.
In 1969 verandert de houding van de katholieke kerk, want het vicariaat te Rome geeft goedkeuring aan het gebed van toewijding aan de twee verenigde harten van Jezus en Maria.
In 1973 wordt een medaille van de verenigde harten van Jezus en Maria geslagen.
In 1976 wordt begonnen met het bouwen van een groot oratorium om het gebedshuisje. In 1978 wordt het grote gebouw plechtig ingezegend en hiervan zijn ruim 12.000 mensen getuige. De bouw is gerealiseerd door de vele inspanningen van de Vereniging Vrienden van Kerizinen.
In 1977 ontstaat de groep “Kinderen van Maria van Kerizinen”.
In 1978 wordt het standbeeld van “de Verenigde Harten van Jezus en Maria” geplaatst.
De verschijningen te Kerizinen zijn niet goedgekeurd door de Heilige Stoel te Rome. Echter, dit belet vele gelovigen niet naar Kerizinen op bedevaart te gaan en er troost en kracht te vinden bij Maria.
BEDEVAARTSOORD
In Kerizinen zijn er van 1938 tot 1965 71 verschijningen of visioenen van Maria en/of Jezus aan Jeanne-Louise Ramonet. De verschijningen vinden plaats op een veld nabij haar huis, waar later het grote oratorium is gebouwd. Het oratorium biedt aan zo’n 1000 mensen een zitplaats.
In het kleine gebedshuis in het grote oratorium staat een beeld van Maria. Zij is omgeven door een lichtgevend aureool en witte bloemen. In het gebedshuis hangen krukken, want Maria heeft hier wonderen verricht. Ontelbare bordjes met dankbetuigingen zijn bevestigd aan de muren van het gebouwtje.
In het oratorium wordt door velen gebeden en menig kaarsje geeft er licht. Aan beide, lange zijden zijn gebrandschilderde werken aangebracht, waarbij de kleuren blauw en rood domineren.
Heel bijzonder in Kerizinen is de afbeelding van Jezus en Maria, dat zij met hun harten onderling zijn verbonden. Dit maakt Kerizinen uniek.
Pelgrims gaan bij hun bezoek aan Kerizinen ook naar de bron. Daar zijn talrijke genaden verkregen. Aan het water van de bron worden bijzondere krachten toegeschreven.
BEREIKBAARHEID
Kerizinen ligt in het Franse Bretagne en wel tussen de grote plaatsen Brest en Morlaix, vlakbij Lanhouarneau.
Het adres van het gebedsoord is:
Oratoire de Kerizinen, F 29430 Plounévez-Lochrist.
Dit is ook het adres voor het “Maison de Marie Kerizinen” en van de vrienden “Les Amis de Kerizinen”.
Webstek: www.kerizinen.com en hierop is ook de actualiteit vermeld.
BELEVING
Als ik bij het gehuchtje Kerizinen aankom, valt mij het grote gebouw op, dat het oratorium wordt genoemd. Voor het bouwwerk ligt een plein en links daarvan het huisje waar Jeanne-Louise Ramonet met haar ma, pa, vier zussen en vier broers heeft gewoond. Ik ga naar de schamele woning en zie vlakbij de voordeur een donkere plek, waar een vuurbol de aarde heeft geraakt. De verschijningen aan Jeanne-Louise hebben ook tot andere, heel bijzondere gebeurtenissen geleid. Ik ga het huisje in en meteen valt me de beperkte ruimte op. Hebben hier 11 mensen gewoond? Om gezamenlijk te te eten was er binnen nauwelijks plaats.
Vervolgens ga ik naar het imposante oratorium. In de grote ruimte staan honderden stoelen en het meest valt me het gebouwtje op, waar verschijningen hebben plaatsgevonden. Bovenaan deze kleine gebedsruimte lees ik de woorden “PRIÈRE – PÉNITENCE – CONFIANCE” en deze veelzeggende woorden staan voor gebed, boete en vertrouwen. Onder de drie woorden zie ik “PAIX” staan en dat betekent vrede. In het oratorium ben ik deelgenoot van het bidden in het Frans van de rozenkrans. De rozenkrans staat hier wel heel prominent in de belangstelling, want Maria heeft hier gezegd, aangeroepen te willen worden als Onze-Lieve-Vrouw van de Allerheiligste Rozenkrans.
Het oratorium is later over het gebouwtje gerealiseerd. Achter het kleine gebouw zie ik een groot gebrandschilderd werk met helemaal bovenin een duif , die de Heilige Geest symboliseert. Verder valt me een groot, houten beeld met Jezus en Maria op. Maria en haar Zoon zijn met de harten verbonden. Dit is wel heel speciaal. Ik kan me niet herinneren een dergelijke beeltenis in een ander bedevaartsoord van Maria te hebben gezien. Ik steek er een kaars aan en enkele gebeden tot Maria volgen.
Vervolgens is het enige vaandels nauwkeurig bekijken, zoals dat van de Heilige Gabriël en Sint-Philomena. Een vaandel met de tekst “Notre Dame du Très Saint-Rosaire” maakt indruk op mij. Ook zie ik een vaandel met het opschrift “Ireland – Kerizinen, Jubilee 2000”.
In het grote oratorium sta ik wat langer stil bij de vele gebrandschilderde ramen en dit geldt ook voor de heel verzorgde afbeeldingen van de Kruisweg. Wat is dit oratorium betekenisvol voor me.
Ik verlaat het grote gebedshuis en ga naar de zijkant van het gebouw. Daar is een overzichtstentoonstelling van de verschijningen in Kerizinen. Vervolgens ga ik wat verder en kom bij de bron. Het is zo’n tien treden afdalen en ik zie de kraantjes, waaruit bronwater komt. Ik ga nog enkele treden verder naar beneden en kom bij de bron. Daar drink ik wat water. Vervolgens ga ik naar de auto om er enkele lege flacons te halen. Terug bij de bron vul ik de waterhouders.
Een bezoek aan het winkeltje met devotionalia is het volgende onderdeel van het bedevaartprogramma. Hier staan heel wat religieuze producten uitgestald. Ik koop een en ander en ook enige boekjes over de verschijningen. De vriendelijke winkelbediende geeft me als cadeau een gestencild, Duitstalig blad met informatie over de verschijningen. Tot slot koop ik nog kaarten en kaarsen en ga terug naar het oratorium om hier van Maria afscheid te nemen.
Na vele indrukken te hebben opgedaan, ga ik met kostbare herinneringen terug naar huis.
Geplaatst: 19 november 2020
Laatst gewijzigd: 23 augustus 2022
~~~
