GESCHIEDENIS
In het jaar 1515 verschijnt de Maagd Maria driemaal aan Anglèze de Sagazan (1503-1582). Zij leeft in armoedige omstandigheden met haar gezinsleden. Anglèze hoedt schapen en doet dit vlakbij het ouderlijk huis. De Maria-verschijningen vinden plaats vlakbij de bron, waar nu de kerk van het heiligdom staat.
Een met licht omgeven mooie dame, die een in een witte jurk is gekleed, verschijnt aan Anglèze. Deze dame lacht haar toe en spreekt de woorden: “Wees niet bang, ik ben de Maagd Maria, de Moeder Gods. Ik vraag je naar de baljuw, een ambtenaar met bevoegdheden tot rechtspraak, van Mouleon te gaan. Deze plaats ligt niet ver van Garaison. Maria vraagt haar tegen de baljuw te zeggen, dat op deze plaats een kapel moet worden gebouwd, omdat Zij hier giften van genade wil schenken. Zij zegt ook, dat niet vergeten mag worden God te danken voor zijn weldaden. Maria zegt ook, dat er voedsel voorradig is in huis. Zij laat Anglèze in de broodkast kijken en het brood nemen. Anglèze ziet dat het brood niet langer zwart, maar wit is. Dit wordt genoemd het mirakel van het brood.
Het heiligdom is gebouwd 25 jaar na de verschijningen, namelijk in 1540.
Anglèze de Sagazan wordt, na de verschijningen, non bij de Cisterciënzerinnen in het klooster te Fabas in de Haute-Garonne.
In 1590, de tijd van de Reformatie, wordt de kerk geplunderd door protestanten. In deze godsdienstoorlog vernielen soldaten van de Hugenoten het heiligdom. Het beeld van Onze-Lieve-Vrouw doorstaat de vlammen van een twee uur durende vuurzee. Sindsdien is het houten beeld in het hart van de kapel geplaatst.
In de 17e eeuw zijn vele fresco’s gemaakt in de kerk en daarbij worden wonderen uitgebeeld. Immers, vele genezingen hebben plaatsgevonden bij de bron.
Vanaf 1600 is Garaison een groot bedevaartsoord en dit duurt tot 1792. In dat jaar doet de Franse Revolutie de kapel sluiten. In de periode 1600-1792 stromen vele zieken toe naar het heiligdom en veel genaden zijn verkregen. Onze-Lieve-Vrouw ontvangt de titel van “guérison” en dit betekent “genezing”. In het plaatselijk dialect is het “garaison” en zo ontstaat de naam van het heiligdom “Notre Dame de Garaison”.
In 1836 komt Jean-Louis Peydessus (1807-1882) naar Garaison. Hij is de stichter van de missionarissen van de Onbevlekte Ontvangenis, ook wel genoemd de paters van Garaison, en van de religieuzen van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes. Vervolgens neemt hij het initiatief tot de restauratie van het heiligdom. In 1841 richt hij de school op, die naast de kerk staat.
In 1865 wordt het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van Garaison gekroond door Bertrand-Sévère Laurence (1790-1870), bisschop van Tarbes (1844-1870). Spoedig hierna vertrekken de eerste helpende paters naar het nieuwe Heiligdom van Lourdes, waar Maria aan Bernadette Soubirous (1844-1879) in 1858 is verschenen. Hiermee geven de paters gehoor aan de wereldwijde roeping van Lourdes, waar de pelgrims met het jaar in aantal toenemen.
In 1903 wordt het College gesloten.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) worden de gebouwen van het heiligdom gebruikt om 1700 gevangenen te huisvesten. Onder hen is de Duitse professor, filosoof, arts, musicus, schrijver en lutherse theoloog Albert Schweitzer (1875-1965).
In 1923 nemen oud-leerlingen het College over en geven het terug aan de congregatie.
In 1924 is de kapel geclassificeerd als historisch monument.
In 1956 begint het proces tot zaligverklaring van Jean-Louis Peydessus.
In 1958 wordt het stoffelijk overschot van zieneres Anglèze de Sagazan overgebracht van Fabas naar Garaison. Anglèze wordt in de kapel opgebaard.
In 1976 wordt vanuit het Heiligdom van Garaison de kerstviering in Eurovisieverband uitgezonden.
In mei 2015 heeft de herdenking van 500 jaar verschijningen van de Maagd Maria op grootse wijze plaatsgevonden. De plechtigheid is gepaard gegaan met eucharistievieringen, concert, processie en conferentie.
Tegenwoordig heeft een nieuwe communiteit, de Paters van het Heilig Kruis, de verantwoordelijkheid voor het Heiligdom Garaison en de regio-parochie van Garaison.
Anglèze de Sagazan is door de katholieke kerk niet heilig verklaard, omdat zij als een echte heilige heeft geleefd. Dit heeft zij gedaan in volle bescheidenheid, gehoorzaamheid, discretie over de verschijningen en met haar roeping als religieuze. Deze kenmerken komen overeen met Bernadette Soubirous (1844-1879), de zieneres te Lourdes.
BEDEVAARTSOORD
De entree van de monumentale kapel is uit 1620. In de kapel is de zieneres Anglèze de Sagazan opgebaard en zijn schitterende fresco’s te zien. Het retabel is het hart van de kapel en toont prachtig. Het is in 1635 gemaakt door de Franse beeldhouwer Pierre Affre (1590-1669). Het miraculeuze beeld uit 1590 is een piëta en toont de medelijdende Onze-Lieve-Vrouw. Elke bezoeker wordt geraakt door deze beeltenis.
Achter de kapel is de bron, waar herderin Anglèze de Sagazan de verschijning ziet. Deze bron is al vóór de verschijningen aanwezig. Het water van de bron is dagelijks te tappen.
Naast de kerk ligt een katholieke school met honderden studenten; het instituut Notre-Dame de Garaison.
In Garaison is een speciaal lied voor Maria gemaakt, namelijk
“O, Notre-Dame de Garaison”.
Het refrein luidt:
“O Notre-Dame de Garaison
D’amour mon âme pour toi s’enflamme
De ton rayon
O blanche étoile
Guide ma voile jusqu’ à Sion”.
In de kern wil dit zeggen: “O Onze-Lieve-Vrouw van Garaison. De liefde van mijn ziel vat voor U vlam. De witte ster wijst mij de weg tot in Sion”.
BEREIKBAARHEID
Het “Notre Dame de Garaison” ligt zo’n 70 kilometer oostwaarts van Lourdes, in het zuiden van Frankrijk, nabij Lannemezan. Op de autobaan Tarbes-Toulouse is het de afslag Montresjau nemen en de richting van Boudrac en Mouléon-Magnoac uitgaan.
Op www.garaison.com/le-sanctuaire is meer actuele info te vinden.
BELEVING
Als ik het heiligdom nader, zie ik een indrukwekkend gebouwencomplex. Het is een groot domein van “Notre Dame De Garaison”. Op een bord staat dat hier ook een internaat aanwezig is.
Bij binnenkomst in de kapel klinkt het Ave Maria. Dit komt in dit eeuwenoude godshuis als hartverwarmend over. Dit is een oase van rust, want ik ben de enige bezoeker. Dat voelt heel apart. Buiten is het 34 graden Celsius en in dit gebouw met dikke muren is koel met amper de helft van de temperatuur in de buitenlucht.
Het hoofdaltaar van de kapel toont in het midden de 50 centimeter hoge beeltenis van de Piëta. Dit beeld heeft een brand overleefd en de vlammen hebben het niet aangetast. De Piëta is omgeven door meer dan tien engelenhoofdjes. Hierboven zijn de beelden van de Heilige Anna en de Heilige Joachim. Ook zie ik een houten beeld, dat Maria Tenhemelopneming voorstelt. Verder zijn er twee grote schilderijen te zien in het hoofdaltaar. Links van het hoofdaltaar is de kapel van de heilige Jozef en links van het altaar die van Johannes de Doper. Ook zie ik de kapel van de Heilige Catharina. Hier is het altaar met de resten van de zieneres Anglèze de Sagazan. Wat heeft deze herderin bijzondere ontmoetingen gehad met de Maagd Maria! Daarna ga ik naar de andere zijde van dit godshuis om de kapel van de Onbevlekte Ontvangenis te bezoeken.
De kapel telt heel wat plafond- en wandschilderingen uit de periode 1699-1702. Deze oude fresco’s zijn ten dele bewaard gebleven en in 1974 gerestaureerd. De kapel is voor mij een juweel!
Vervolgens bezoek ik de sacristie, die stamt uit de 17e eeuw. De deur van de sacristie staat open. Ik ga naar binnen en ook hier ben ik de enige. Het plafond is geheel beschilderd. Wat zijn hier vele schilderingen te bewonderen. Wat zijn de fresco’s mooi! De kunstuitingen zijn heel wat jaren terug gemaakt. De schilderingen geven onder meer de symbolen van de eucharistie, zoals hostie, brood en wijn. Ook zijn er afbeeldingen van engelen, evangelisten en apostelen. Ik zie schilderingen van Petrus met de sleutels, Paulus met een boek, de Maagd Maria en een lijdende Jezus. In 1988 zijn de afbeeldingen gerestaureerd. In die ruimte raak ik in gesprek met een geestelijke en vertel over mijn bezoek in dit deel van Frankrijk. Ik vraag hem naar het aantal pelgrims dat hier jaarlijks op bezoek komt. Buiten de reguliere diensten in het weekeinde zijn dit zo’n 10.000 bezoekers. Ooit kwamen jaarlijks honderdduizenden pelgrims naar hier, maar sinds de verschijningen in Lourdes in 1858 is de drukte aanzienlijk afgenomen.
Wandelend door de uitgestrekte tuin kom ik bij de achterzijde van de kapel. Er staan banken voor een ingebouwde, lager gelegen kapel. In witte steen is een Mariaverschijning afgebeeld en daaronder is de bron van Garaison. Boven de ingang naar de bron staat een groot beeld van Maria en de Moeder Gods vertrapt de slang. De bron laat voortdurend water stromen. Ik koop een kaars en daal de trap af. Steek de kaars aan en bid.
Wat later ga ik terug naar de auto en haal lege flacons. Vervolgens worden deze met bronwater gevuld. Dit water is om bij thuiskomst te delen met andere gelovigen. Na de waterhoeveelheid in de auto te hebben gezet, ga ik terug naar de tuin. Ik kom bij een kapel, waar de gestorven Jezus aan het kruis hangt met een wenende Maria aan zijn voeten. In een ander kapelletje zie ik een grote beeldpartij met Maria, Jezus en een stervende Jozef. Wat is het waardevol hier te mogen zijn.
OMGEVING
Het bedevaartsoord Lourdes ligt 73 km naar het westen. Voor het bezoeken van Saint-Bertrand de Comminges is het 31 km naar het zuidwesten gaan en het bedevaartsoord Montoussé is daar niet ver vandaan. De afstand van Garaison naar Montoussé is 22 km.
Geplaatst: 2 juli 2021
Laatst gewijzigd: 20 februari 2024
~~~
