KEVELAER
GESCHIEDENIS
Het is in 1641 vlak voor kerstmis. Hendrick Busman hoort een stem roepen. Het gaat over het bouwen van een kapel bij een hagelkruis in de heide van Kevelaer. Dit kruis is in het veld geplaatst ter bezwering van hagelschade. De stem hoort Hendrick Busman nog tweemaal. Zijn vrouw, Mechel Schrouse, krijgt op een nacht een visioen van het kapelletje. Hendrick ervaart dit als een signaal om een beeldzuil te bouwen.
Enkele dagen eerder heeft Mechel van twee soldaten een heiligenprentje aangeboden gekregen. De afbeelding van het prentje stelt voor Maria in een wijd gewaad, met de kleine Jezus op de linkerarm. In de rechter arm heeft Maria een scepter vast. Jezus heeft de aardbol in de hand. Zowel Maria als Jezus zijn gekroond. Het betreft een afbeelding van een klein beeld van 7,5 bij 11 centimeter met op de achtergrond een silhouet van de stad Luxemburg.
Pastoor Johannes Schink zet in 1642 het genadebeeldje in de gebouwde beeldzuil van Hendrick Busman. Meteen trekt het beeldje gelovigen en al in 1643 is er de eerste processie. Vlak na de plaatsing van het beeldje zijn er acht wonderbaarlijke genezingen vastgesteld en deze zijn vrij spoedig als een wonder erkend. In de 19e eeuw zijn er nog meer opmerkelijke genezingen, zoals blinden die kunnen zien, stommen die ineens spreken en invaliden die weer stappen zetten.
In 1643 wordt de eerste steen gelegd voor de Kaarsenkapel. Dit wordt de eerste bedevaartkerk in Kevelaer. De kapel is gebouwd in de periode 1643-1645 door Hendrik van Arssen. Het is een bakstenen gebouw en heeft de afmetingen: 32 meer lang, 10 meter breed en 15 meter hoog. Het barokke hoogaltaar kent veel houtsnijwerk. Het tabernakel is afkomstig uit Antwerpen. Na de vrede van Münster in 1648 wordt de kapel ingewijd op 2 mei 1649. In deze ruimte staan over de 300 kaarsen en vandaar de naam Kaarsenkapel.
Het oratorianenklooster wordt in 1647 gebouwd aan de Kapellenplatz. Dit is nu het Priesterhuis, waar ook cursussen, retraites en vormingsdagen worden gehouden.
In 1654 laten de oratorianen een zeshoekig kapelletje ronde de beeldzuil bouwen. Dit is de Genadekapel. De beeldzuil van 2,5 meter hoogte toont de koperen gravure, welke is gemaakt van het prentje dat Mechel Schrouse heeft gevonden. De Luxemburgse Madonna is de “Consolatrix Afflictorum” ofwel de “Troosteres van de Bedroefden”. In het metselwerk van de kapel is een opening, waardoor het beeldje vanaf de buitenzijde van de kapel is te zien. In 1664 is het genadeprentje in een vergulde zilveren lijst geplaatst. Het interieur komt uit de 19e eeuw. De inrichting van het kleine gebouw heeft maar liefst vier jaar geduurd (1888-1892). De ontwerpen van de schilderwerken zijn van kunstenaar Friedrich Stummel. Zijn werken zijn in de stijl van de neorenaissance. In 1892 is het genadeprentje verrijkt met een gouden kroon. Twee engelen houden de kroon vast. Dit is een geschenk van het Vaticaan te Rome. Aan de bovenkant van het prentje staat: “Consolatrix Afflictorum Ora Pro Nobis”, hetgeen wil zeggen: “Troosteres van de Bedroefden bid voor ons”.
In de periode 1858-1864 wordt een grote kerk gerealiseerd om de groeiende stroom pelgrims de vieringen te laten bijwonen. Dit is de parochiekerk van de Heilige Maria en is gelegen vlakbij de Genadekapel. Allereerst worden het noordelijke en zuidelijke dwarsschip voltooid en dit volgens de plannen van Vincenz Statz (1819-1898). De 90 meter hoge toren is pas 20 jaar later afgebouwd. Bijna 30 jaar hebben kunstenaars gewerkt aan de beschilderingen in deze kerk. In de kerk worden vele iconografische beschilderingen aangebracht. Kerkschilder Friedrich Stummel heeft met vele leerlingen zo’n 170 schilderijen met ongeveer 1200 figuren gemaakt. Het kerkgebouw is 70 meter lang en de ruimte biedt plaats aan 800 bezoekers. In 1923 verleent paus Pius XI aan de Mariakerk de titel basiliek.
De bedevaartkerk van de Heilige Maria staat in verbinding met de Biechtkapel, welke in 1858 is gebouwd. In deze kapel staat ook de Doopkapel. Op de doopvont is de tekst te lezen: “Fons Hic Est Vitae Qui Totum Diluit Orbem Hoc Natus Flumine Sanctus Erit”. Dit staat voor: “Dit is de bron van het leven, welke de hele aarde reinigt, wie in dit water gaat zal heilig zijn”.
Sinds 1985 is er jaarlijks een bedevaart voor motorrijders en sedert 1987 wordt er een bedevaart met Tamils gehouden. In 1987 komt paus Johannes Paulus II naar Kevelaer voor de opening van het bedevaartseizoen. Ook zijn in dat jaar in Kevelaer Moeder Teresa en kardinaal Joseph Ratzinger, de latere paus Benedictus XVI.
BEDEVAARTSOORD
Sinds 1642 is Kevelaer een populair bedevaartsoord van Maria. Dagelijks komen hier vele pelgrims naarste centrumvan de stad. De kern van het stadscentrum van Kevelaer wordt gevormd door de Kapellenplatz met de Genadekapel (Gnadekapelle), de Bedevaartskerk van de Heilige Maria (Wallfahrtskirche St. Marien), de Kaarsenkapel (Kerzenkapelle), de Biechtkapel (Beichtkapelle) en het Priesterhuis (Priesterhaus).
De meeste bezoekers komen voor het genadebeeld in de Genadekapel. Deze koperen gravure heet “Consolatrix Afflictorum” ofwel “Troosteres van de Bedroefden”. De kleine Genadekapel heeft dan ook voortdurend bezoek.
De Kaarsenkapel is meer dan indrukwekkend met ruim 300 kaarsen, vele vaandels en schildjes van bezoekende bedevaartgroepen.
De Bedevaartskerk van de Heilige Maria valt op met de 90 meter hoge toren. Het Mariabeeld is de blikvanger in deze kerk. Speciaal is ook het retabel in de absis; dit geeft de Zeven Smarten van Maria weer en in het mideen is de Pieta te zien. Boven het altaar is de voorstelling van de opname van Maria in de hemel meer dan het bekijken waard.
De Sacramentskapel is voorzien van neogotische, houten wandbekleding. De vensters tonen treffende scenes: Aankondiging aan Maria, Geboorte van Jezus, Bruiloft in Kana, Kroning van Maria en Jozef de werkman.
De kapel Pax Christi is eind 20e eeuw vergroot door op het aangrenzende terrein een glazen dak aan te brengen. Dit geheel wordt “Forum Pax Christi” genoemd. In het ronde altaarblad worden relieken bewaard van de Heilige Ludger, de eerste bisschop van Münster en de Heilige Willebrord, de eerste missionaris in de streek rond Kevelaer. In Kevelaer staat ook de orthodoxe Johanneskapel.
Kevelaer wil niet worden gezien als een oord van wonderen, maar als een plaats van troost. Het aantrekkelijke centrum telt zo’n 200 monumentale panden, vele winkels, diverse restaurants, enige galerijen en menig atelier. Ook zijn er vele fietsroutes uitgezet in en rond de stad. Dit al maakt Kevelaer geliefd bij velen. Het is het grootste bedevaartsoord van Maria in Noordwest-Europa. Na Altötting is het de tweede Mariale plaats in Duitsland. Het bedevaartseizoen begint in Kevelaer op 1 mei. Vanuit verscheidene steden komen pelgrims te voet of met de fiets. Zo is er al vanaf 1909 de kerkelijk goedgekeurde fietsbedevaart vanuit het Nederlandse Tilburg naar Kevelaer. Per jaar komen gemiddeld ruim 800.000 bezoekers naar de bedevaartplaats.
BEREIKBAARHEID
Kevelaer ligt in het district (Kreis) Kleve, vlakbij de grens met Nederland. Vanuit Nederland is het bedevaartsoord makkelijk te bereiken om na Boxmeer of Venlo de grens over te gaan.
Het adres is: Kapellenplatz, D, 47623 Kevelaer.
Verdere info: www.wallfahrt-kevelaer.de.
BELEVING
Mijn eigenlijke bestemming in Kevelaer is de “Gnadenkapelle” op de “Kapellenplatz”. In de Genadekapel zie ik de kopergravure van de Moeder Gods. Er is een een opening in het metselwerk van de kapel gemaakt en zo is ook de gravure zichtbaar voor de bezoekers buiten de kapel. In de kapel zie ik een mooi altaar en in de koepel gevoelvolle afbeeldingen van Maria.
Vervolgens ga ik naar de Kaarsenkapel. Van oudsher is dit de echte bedevaartkerk. Ik hoor dat vele processie hier aankomen. In de kapel zie ik vele, grote kaarsen, heel wat wapenschilden, ex-voto’s en glas-in-loodvensters. Wat is er veel pracht in deze kapel!
Na de Kaarsenkapel ga ik naar de basiliek. Vele schilderingen laten mij in een andere wereld komen. In dit gebouw word ik geraakt door het Mariabeeld. Zij is er gekroond, evenals Jezus, die op haar linkerarm zit en de wereldbol in de linkerhand heeft. Maria houdt een scepter vast in de rechter hand. De kleuren blauw en rood zijn een geslaagde keuze. Vervolgens is het tijd voor gebed tot Maria.
Later in de middag doe ik de Kruisweg in het Kruiswegpark aan. Daartoe begeef ik me naar de St. Klara Platz en tegenover het Clarissenklooster ga ik het park in. Wat zijn de staties ook hier indrukwekkend. De Kruisweg eindigt in het Mariapark bij het beeld van de Mantelmadonna. Dit monument herinnert ook aan de gevallenen in de twee wereldoorlogen. Wat een mooi verblijf in Kevelaer!
Geplaatst: 26 maart 2020
Laatst gewijzigd: 25 januari 2024
~~~
