BEAURAING
GESCHIEDENIS
In het Waalse Beauraing vinden 33 verschijningen plaats. De eerste komst van een Witte Dame (Maria) is op 29 november 1932. Vader Voisin vraagt, rond 18.00 uur, aan zijn kinderen Fernande en Albert hun zusje Gilberte bij het pensionaat van de Zusters van de Christelijke Leer van Nancy te gaan halen. Onderweg komen de twee jonge kinderen hun vriendinnen Andrée en Gilberte tegen en zij vragen hen mee te gaan. Bij het pensionaat bellen zij aan en ineens ziet de kleine Albert Maria boven de brug van de daarop gelegen spoorlijn van Beauraing naar Rochefort. Het is dan rond 18.30 uur. Zij wandelt op een wolkje door de lucht. Albert zegt dit tegen zijn zus en vriendinnen, zij kijken ook de richting van de spoorbrug uit en zien een “mooie Dame”. Deze mooie Dame is heel hel verlicht en wandelt zo’n 50 cm boven de spoorbrug. Zuster Valéria opent de deur. De kinderen vertellen wat zij zien, maar de zuster gelooft dit niet en haalt Gilberte uit de studiezaal. Als dit kind buiten komt ziet zij ook de mooie Dame.
De meeste verschijningen vinden plaats bij een meidoorn op het terrein van het pensionaat van de Zusters van de Christelijke Leer van Nancy. Dit is gelegen aan de weg Rue de l’Aubépine op nummer 6 te Beauraing. Maria is gekleed in een lange, witte jurk en Zij heeft een witte sluier om, die het hoofd bedekt en tot op de schouders komt. Vanaf het hoofd komen dunne lichtstralen die een kroon vormen. Veelal verschijnt Maria wat glimlachend en de handen samengevoegd. Onze-Lieve-Vrouw wordt gezien door vijf kinderen, namelijk Andrée Degeimbre (14 jaar) en haar zusje Gilberte (9 jaar), de buurkinderen Fernande Voisin (15 jaar), haar zusje Gilberte (13 jaar) en broertje Albert (11 jaar).
De volgende dag, 30 november 1932, verschijnt Onze-Lieve-Vrouw weer op de spoorbrug. De derde verschijning is op 1 december 1932 en weer is de moeder Gods op de spoorbrug. Zij verdwijnt daar om zich weer te tonen, maar dan beneden en wel eerst bij de hulststruik en daarna bij de meidoorn. Bij deze meidoorn zal Maria nog 30 keer verschijnen, met als laatste maal op 3 januari 1933.
Maria bevestigt in Beauraing, dat Zij de Onbevlekte Maagd is. Zij zegt onder meer ook dat Zij de Moeder van God is, De Koningin van de Hemel en dat Zij de zondaars zal bekeren. Ook verlangt Zij een kapel.
Op 2 december 1932 spreekt de Verschijning voor het eerst. Op de vraag aan de Verschijning wat Zij verwacht van hen, is het antwoord dat zij altijd braaf zijn. In de avond is er een tweede verschijning en stelt Zij de vraag: “Is het waar dat jullie altijd braaf zijn?”
Op 8 december 1932 rond 18.00 uur zijn zo’n 10.000 belangstellenden aanwezig. Maria verschijnt en alleen de kinderen zien Haar. De kinderen zien een hart dat gloeit alsof het van goud is. Gedurende een kwartier blijven de kinderen in extase. Zij zeggen dat de Verschijning mooier dan ooit is. Tijdens het visioen verrichten 4 artsen enige experimenten, zoals een brandende lucifer onder de hand houden van Gilberte Voisin en met een zakmes prikken in de handen van Gilberte Voisin en Gilberte Degeimbre. Ook knijpen zij stevig in de arm, kuit en dij van Gilberte Voisin. De kinderen reageren hier niet op en zijn in volle extase. Na het visioen stellen de 4 artsen vast, dat geen van de kinderen zichtbare letsel heeft van hetgeen zij aan experimenten bij hen hebben gedaan. Dit wordt als wonderbaarlijk gezien.
Tijdens de verschijning op 17 december 1932 vraagt Maria een kapel te bouwen. Op 21 december 1932 maakt de verschijning zich bekend. Maria verschijnt opnieuw en op de vraag van de kinderen wie Zij is volgt het antwoord: “Ik ben de Onbevlekte Maagd”. Tijdens de verschijning op 23 december 1932 vraagt Fernande Voisin aan Maria: “Waarom komt U hier naar Beauraing?” Maria antwoordt: “Opdat men hier op bedevaart zou komen”. Door deze woorden wordt door Onze-Lieve-Vrouw opgeroepen van Beauraing een bedevaartplaats te maken. Vanaf de verschijning van 29 december laat Maria tussen de open armen haar glanzend hart zien. Hierdoor ontstaat de naam “Onze-Lieve-Vrouw van Beauraing, de Maagd met een Gouden Hart”. Op 30 december 1932 zegt Maria: “Bid, bid veel!” en dit is het meest essentiële van haar boodschap in Beauraing. Maria zegt tegen de kinderen op 1 januari 1933: “Bid altijd!” Op 3 januari 1933, de laatste verschijningsdag, vertrouwt Maria de jongste drie kinderen een geheim toe en Zij belooft: “Ik zal de zondaars bekeren!” Opnieuw noemt Zij zich: “Ik ben de Moeder van God, de Koningin van de hemel”. Maria stelt ook vragen: “Hebben jullie mijn Zoon lief?” en “Hebben jullie Mij lief?” Zij voegt eraan toe: “Offer dan uw leven voor Mij.” en “Bidt. Bidt veel. Bidt altijd. Tot ziens!” Hieruit blijkt dat de verschijningen te Beauraing bijzonder rijk aan inhoud zijn.
Dokters hebben experimenten uitgevoerd tijdens de extases van de kinderen. Zo is in de kuiten van Gilberte Voisin hard geknepen. Zij voelt hier niets van en iets later is aan de kuiten geen plekje te zien. Bij Andrée Degeimbre heeft een arts met een mesje sneetjes in de wang gemaakt en het kind krijgt geen pijn. Onder de handen van Gilberte Degeimbre is een lucifer aangestoken en ook zij voelt niets. Er is ook geen teken van verbranding zichtbaar op de huid.
Sinds 4 januari 1933, de dag na de laatste verschijning, wordt elke dag de rozenkrans gebeden in het heiligdom.
Vanaf 2 februari 1943 verklaart het bisdom Namen, dat in Beauraing de eredienst is toegestaan. André-Marie Charue (1898-1977), bisschop van Namen (1941-1974) maakt dit bekend.
In 1940 maakt kunstenaar Aurélien Pierroux (1905-1982) een schilderij van de “Notre-Dame de Beauraing”. Hij is ook de eerste secretaris van het Comite Pro Maria van Beauraing. Het schilderij is het vertrekpunt om het beeld in de tuin te vervaardigen. Dit beeld maakt Pierroux in de laatste maanden van 1945 van marmer uit het Italiaanse Carrara. Het werk is goedgekeurd door de vijf zieners. Het beeld is geplaatst op een sokkel, waardoor het op dezelfde hoogte staat als bij de verschijningen. De beeltenis van Maria is wel 90 graden gedraaid om het goed zichtbaar voor de pelgrims te tonen. Op 22 augustus 1946 wordt het beeld van Onze-Lieve-Vrouw geplaatst.
In 1947 wordt gestart met de bouw van het heiligdom.
De bisschop van Namen, André-Marie Charue, erkent op 2 juli 1949 het bovennatuurlijke karakter van de verschijningen.
Op 21 augustus 1954 wijdt bisschop Charue de Genadekapel in.
De overdekte kerk, Esplanade, is ingehuldigd op 6 oktober 1968. De architect is Roger Alexandre Joseph Bastin (1913-1986). Het gebouw is een grote binnenruimte met rijen banken. Deze Espalande leidt naar de Rozenkranskerk met tegen de muren grote kunstwerken van Max van der Linden, deze keramist leefde van 1922 tot in 1999. De kerk dient ter ondersteuning van de “Bovenkerk”.
Paus Johannes-Paulus II heeft op 18 mei 1985 het heiligdom in Beauraing bezocht. Deze paus toont een grote devotie voor Maria. Hij komt naar Beauraing om zijn leven en intenties in het gouden hart van Maria te leggen. De paus bidt speciaal voor roepingen.
De bovenkerk van het heiligdom is verheven tot “Basiliek van Onze-Lieve-Vrouw met het Gouden Hart”.
De vijf zieners hebben een moeilijke tijd gehad tijdens en na de verschijningen. Mensen toonden ongeloof in hetgeen de kinderen hebben gezien. Medici hebben testen uitgevoerd omtrent de geloofwaardigheid van de vijf zieners te onderzoeken.
Andrée Degeimbre (1918-1978) heeft meer dan 40 jaar elke avond om 18.30 uur bij de meidoorn de rozenkrans voorgebeden. Ongeacht het weer heeft zij dit gedaan. Op 29 november 1977, de 45e verjaardag van de verschijningen, doet zij dit voor het laatst. Gilberte Degeimbre (1923-2015) woont vanaf haar huwelijk 47 jaar in Italië. Zij is gebouwd met een ingenieur en heeft twee kinderen. In 2007 komt zij terug naar Beauraing. Gilberte Degeimbre geeft veel getuigenissen van de verschijningen. Gilberte zegt ook: “Sinds de Maagd ons verliet, hebben wij Haar gemist.” Volgens getuigen is Fernande Voisin (1917-1979) het meest bescheiden van de vijf zieners. Tijdens de verschijning op 3 januari 1933, de dag van het laatste bezoek van Onze-Lieve-Vrouw, vraagt Maria haar: “Bemint gij mijn Zoon?” Gilberte Voisin (1919-2003) verliest haar man bij een ongeluk en zelf verongelukt ook zij. Dit gebeurt op 3 januari 2003, de 70e verjaardag van de laatste verschijning. Maria belooft haar: “Ik zal de zondaars bekeren.” Albert Voisin (1921-2003) heeft, na een lang verblijf in Belgisch-Congo, vele jaren als leraar gewerkt aan het Instituut Notre Dame van de Broeders te Beauraing.
Op 19 juni 2021 raast een minitornado door de plaats Beauraing. Zo’n 100 huizen worden zwaar beschadigd, tientallen bewoners raken gewond en enkele gezinnen zijn ineens dakloos geworden. In het bedevaartsoord zijn gebouwen beschadigd en bomen omver geblazen. Opmerkelijk is dat het Mariabeeld met het gouden hart overeind blijft en geen enkele schade heeft opgelopen. Het is een wonder dat het Mariabeeld ongedeerd is gebleven.
In Beauraing zijn twee genezingen als wonderbaarlijk erkend.
BEDEVAARTSOORD
Het meest relevant in het Heiligdom van Beauraing is het Mariabeeld in wit marmer met het Gouden Hart bij de meidoorn. Beeldhouwer Aurélien Pierroux heeft het gemaakt. Daarnaast is er een tweede kloppend hart, namelijk de Genadekapel van Onze-Lieve-Vrouw. Deze kapel heeft opvallende, dikke muren. In het heiligdom is er een kerk “boven” een “onder” om met velen een eucharistie te vieren. In het vroeg van de avond, om 18.30 uur, wordt aan de meidoorn de rozenkrans gebeden.
In de crypte wordt een reliek van paus Johannes-Paulus II bewaard. De tekst op de goudkleurige plaat zegt, dat het een stukje met bloed doordrenkte kleding is, dat de paus op de dag van de aanslag op hem, 13 mei 1981, heeft gedragen.
Tegenover het heiligdom is de winkel gevestigd met heel veel devotionalia, Pro Maria genaamd. Hier zijn onder meer verkrijgbaar beelden, bidprentjes, boeken, films, iconen, kerststallen, medailles en rozenkransen. Achter de winkelruimte is een museum met vooral Mariabeelden uit vele bedevaartplaatsen.
Vlakbij het heiligdom ligt het “Castel Sainte Marie”. Hier is een restaurant en ook biedt het de gelegenheid voor overnachting. Dit kasteel is gelegen aan de Rue des Ardennes 57 te 5570 Beauraing. Ook zijn er overnachtingen met maaltijden mogelijk in het Accueil, Rue de l’Aubépine 12.
Er zijn vele routes uitgezet om op bedevaart naar Beauraing te gaan. Enkele wegen zijn voor rolstoelgebruikers geschikt. Verder zijn er uitgestippelde wegen om te voet, skeeler, met de fiets of een paard naar het heiligdom te gaan.
Het aantal bezoekers aan het heiligdom fluctueert. Gemiddeld komen er in de 21e eeuw rond de honderdduizend pelgrims per jaar. De meeste bezoekers komen uit België, maar vele pelgrims komen uit Nederland. Bisdommen in Nederland organiseren jaarlijks bedevaarten naar de plaats van Maria met het Gouden Hart.
Het is mogelijk vriend(in) te worden van Onze-Lieve-Vrouw van Beauraing. De vrienden van Beauraing willen de boodschap van de Maagd met het Gouden Hart dieper beleven en ook uitdragen. Hierbij staan 5 kernpunten centraal, namelijk gebed (“Bidt, bidt veel, bidt altijd”), dienst (aandacht hebben voor anderen), boodschap uitdragen (“Dat men hier op bedevaart komt”), broederlijkheid (broers en zussen van elkaar zijn) en vorming (in de school van Maria om haar boodschap beter te leren kennen en beleven). Jaarlijks is er een vriendendag in Beauraing.
Beauraing is een kleinschalige en ingetogen bedevaartplaats en dit maakt het heiligdom bij velen geliefd.
De Vereniging Zonder Winstoogmerk (VZW) Pro Maria, beheert het heiligdom. Deze organisatie zorgt onder meer voor onderhoud, restauratie en veranderingen in het bedevaartsoord.
Jaarlijks bezoeken zo’n 200.000 pelgrims het bedevaartsoord.
BEREIKBAARHEID
Het Heiligdom van Beauraing is te bereiken door de autoweg Brussel-Luxemburg (A4, E411) te nemen. Vervolgens is het afslag 22 nemen, daarna de N94 en de N911 volgen. Beauraing ligt ongeveer 15 kilometer van de grote autoweg.
Beauraing ligt op zo’n 20 kilometer van Dinant, 46 kilometer van Bouillon en 10 kilometer van het Franse Givet.
Het Sanctuaire de Beauraing ligt aan de Rue de l’Aubépine 6, B-5570 Beauraing.
Voor meer informatie zijn er de volgende opties:
– webstek: www.sanctuairesdebeauraing.be/nl
– mailadres: ndbeauraing@gmail.com
BELEVING
Ik woon een viering bij in de beneden-kerk. Er zijn zo’n 300 bedevaartgangers aanwezig. Zij komen uit het Nederlandse Brabant en Zeeland, want elk jaar organiseert het Beauraing-comité uit het bisdom Breda een bedevaart vóór en ná de zomerperiode. In de ochtend is er een eucharistieviering en in de middag het lof met ziekenzegen. Dit laatste vindt plaats in de tuin van de verschijningen van Beauraing. Ik ervaar het als heel speciaal hier te zijn, waar Maria zich meermaals heeft laten zien aan de vijf zieners en zich nog steeds doet gevoelen. Hier heeft Maria haar Gouden Hart getoond.
Ik zit vlakbij het gekroonde Mariabeeld met het Gouden Hart. Dit grote beeld vind ik meer dan schitterend, mede doordat Maria haar armen en handen open houdt. Wat is dat een uitnodigende houding. Hier kan ik enkel op ingaan. Maria toont haar Gouden Hart om liefde zichtbaar te maken. Zij laat zien wat de kracht van liefde mogelijk maakt.
Wat later gaan mijn intenties richting Maria en wel met een zeer persoonlijke lading vol gedachten aan mijn overleden ouders, mijn huidige vrienden en goede vriendinnen. Ook nu besef ik me terdege, dat liefde het krachtigste onderdeel in het leven is en dit sterkt mijn geloof in Maria. Opnieuw ben ik ervan overtuigd, dat het woord liefde het meest gebruikte woord is. Het woord liefde wordt al eeuwenlang gebruikt en is absoluut niet aan slijtage onderhevig.
Ik heb meer dan eens horen zeggen: “Die heeft een hart van goud!” Dit is heel treffend in Beauraing, want hier is Maria met het Gouden Hart. Het valt mij op, dat ik in dit heiligdom merk dat ik een intense drang voel hier te zijn en te blijven komen. In Beauraing kan ik dan ook heel goed vreugde, pijn en verdriet met Maria delen. Ik raak in gebed …
Ineens realiseer ik me, dat de vijf jonge zieners hier Maria hebben ontmoet. Wel een aparte plek bij de meidoorn, met op de achtergrond denderende treinen op het viaduct. Ik zie de meidoorn van heel dichtbij en ook de hulst, welke bij de verschijningen beeldbepalend zijn. Het valt me op, dat heel wat blaadjes van de takken van de hulst zijn verdwenen. Blijkbaar stellen bezoekers prijs op een souvenir uit de natuur. Een vreemde manier van kaalplukken …
In de winkel tegenover het heiligdom verblijven heel wat pelgrims. Ik zie hen kijken, bekijken, afwegen en dan volgt de beslissing iets wel of niet te kopen. In deze zaak is veel verkrijgbaar, want het assortiment aan devotionalia is zeer uitgebreid. Ik zie enkele Nederlandstalige boeken over de verschijningen, maar deze werken heb ik al. Immers, hier ben ik vaker mogen komen en ik heb heel wat aangeschaft in deze winkel. De verhalen van de Mariaverschijningen zijn me bekend. Ik besluit wat voor een vriend en een vriendin mee te nemen. Hiertoe koop ik enkele kaarsen met afbeeldingen van Maria in Beauraing. In deze zaak is ook een museum, waar beelden van vele bedevaartplaatsen van Maria zijn te zien.
Tijdens mijn bezoek aan het bedevaartsoord maak ik een gebed:
GOUDEN HART
Dag Maria,
Mijn onrust leg ik neer bij U,
de Moeder met het Gouden Hart.
Ik ken mensen in nood,
zij gaan gebukt onder zware lasten,
lijden elke dag pijn
en verlangen verlichting door Uw licht.
Het zijn goede mensen,
die mij veel zeggen
en U wellicht ook.
Moeder van het Gouden Hart,
gekroond met het licht
om biddende te laten groeien in geloof
en te sterken met kracht.
Dank U, Maria.
Geplaatst: 11 maart 2020
Laatst gewijzigd: 22 maart 2024
~~~
