GESCHIEDENIS
In 1849 verschijnt Maria driemaal aan drie Sloveense, jonge herderinnen, die met hun dieren in het bos bij Dolina verblijven. Dit gebeurt op 17, 18 en 19 juni 1849. Doordat Maria in het bos verschijnt wordt de bedevaartplaats later “Maria im Walde” (Maria in het bos) genoemd. Tijdens de verschijningen benadrukt de Verschijning het doen van boete en tot bekering komen. Op 19 juni 1849 maakt de Verschijning zich bekend als de Onbevlekte Maagd.
De drie herderinnen vertellen van de verschijningen. Hierdoor ontstaat meteen na de verschijningen een toeloop van belangstellenden naar het bos, waar Onze-Lieve-Vrouw is verschenen. De lokale bevolking zamelt geld in bij de pelgrims om een kerkje te kunnen bouwen. In 1861 staat Valentin Wiery, die van 1858 tot in 1880 bisschop van Gurk is, het bouwen van een kerk toe. In dat jaar begint de bouw van de kerk, die nooit is afgebouwd, waarbij de architect Anton Bierbaum (1825-1907) is betrokken. In 1863 wordt het eerste deel van de gebouwde kerk ingezegend.
De kunstschilder Albert Chmielowski Tosf (1845-1916) maakt het schilderij van Maria in het bos, namelijk de “Madonna del Bosco”. Hij doet dit na van de drie herderinnen de nodige informatie te hebben ontvangen. Dit kunstwerk wordt het meest bekende beeld van dit heiligdom.
In 1882 krijgt de kerk een toren, die in 1889 instort en een deel van de kerk verwoest. Alleen het priesterkoor wordt niet vernield. De pelgrims blijven komen, ook al is de kerk grotendeels veranderd in een ruïne. De herbouw laat vele jaren op zich wachten. In 1957 is het middenschip gereed en vindt de inwijding van de vergrote kerk plaats.
In het interieur van de kerk staat een houten beeld van de Madonna met Kind van rond 1420, dat later is bewerkt. De Sloveense kruisweg is vervaardigd aan het eind van de 19e eeuw. Het barokke hoofdaltaar toont de verschijning van de Maagd Maria aan de drie herderinnen. Het kunstwerk is uit 1906 en is van de Sloveense schilder Peter Markovic (1866-1929). In het begin van de 20e eeuw is het tabernakel is met goud versierd
In 1999-2000 hebben twee architecten uit Graz, Certov/Morianz, de kerk herontworpen door met een betonnen gebouw te komen. Het wordt een kerk vlakbij de snelweg, namelijk een autobaankerk. Het is de eerste autobaankerk in Oostenrijk. Enkele schilderingen uit 1999 zijn van Johanes Zechner (1953). In 2000 zijn twee glazen ramen ontworpen door Giselbert Hoke (1927-2015).
BEDEVAARTSOORD
Voor de bedevaartkerk ligt een groot plein, waar heel wat pelgrims plaats kunnen nemen. Deze kerk is een autobaankerk, maar het geluid van de snelweg is niet te horen.
In het grote, betonnen kerkgebouw ontvangt het genadebeeld dagelijks bezoek. De beeltenis van Madonna met Kind is oud, want het is gemaakt rond 1420.
Het barokke hoofdaltaar toont een kunstwerk met de verschijning aan de drie herderinnen. Het genadebeeld van Onze-Lieve-Vrouw met Kind staat aan de rechterzijde van het hoofdaltaar. De gekroonde Maria heeft haar Zoontje en een scepter vast.
In de kerk is een kruisweg te zien, die rond 1880 is vervaardigd. Ook hangen hier heel wat ex voto’s, die uitingen van dank aan de Maagd Maria zijn.
BEREIKBAARHEID
Dolina ligt tussen de plaatsen Grafenstein en Poggersdorf. Dolina behoort tot de deelstaat Karinthië en maakt deel uit van het district Klagenfurt-Land, in het zuiden van Oostenrijk. De kerk staat vlakbij de autobaan A2, afslag 298.
Het adres van de kerk “Maria im Walde” is Dolina 34/3, 9131 Dolina.
Via “www.kath-kirche-kaernten.at” is actuele info te verkrijgen.
BELEVING
Vlakbij de snelweg staat een autobaankerk. Het is de eerste kerk in Oostenrijk die vlakbij een snelweg is gebouwd.
Het grote, betonnen gebouw staat stevig tussen bomen en maakt een stoere indruk op me. De buitenzijde van de bedevaartkerk is geheel in het wit geverfd.
Naast de kerk is het mogelijk een donkere beleving op te doen. Voor mij is het flink bukken om ruim 10 meter verder te komen.
Vervolgens ga ik de bedevaartkerk in en het interieur doet me ruim en warm overkomen. De rode kleur van de muren en plafond dragen daar zeker toe bij. Ik maak een rondgang en kom vooraan bij het genade beeld en het hoofdaltaar. Daar is het langer dan even stilstaan. Ik zie de schildering van de verschijning aan de drie herderinnen. Wat een geschiedenis wordt hier verbeeld.
Tot slot neem ik plaats op een van de betonnen banken met houten rugleuningen. Het is tijd om te bidden tot Onze-Lieve-Vrouw en daarbij komen gedachten aan vrienden in me op. De een is in gevecht met een sluipende ziekte en een anderen tobben met hun dochter. Wat steun van Maria kunnen zij wel gebruiken.
Geplaatst: 30 november 2022
~~~
