GESCHIEDENIS
Het gehucht San Damiano, officieel genoemd San Damiano Piacentino, raakt bekend door de verschijningen van Maria aan Rosa Buzzini (1909-1981). Zij is gehuwd met Giuseppe Quattrini en wordt later “mama Rosa” wordt genoemd. Rosa heeft nauwelijks onderwijs gevolgd en bijgevolg kan zij haast niet lezen en schrijven als de visioenen beginnen. De vrouw spreekt in het dialect van de streek. Rosa wordt door de bijzondere gebeurtenissen de zieneres genoemd.
Rosa is een eenvoudige boerenvrouw, klein van stuk en zwaarlijvig. Zij leeft in eenvoud en is een diepgelovige vrouw. Rosa is gehuwd met Giuseppe Quattrini en is moeder van drie kinderen; twee zonen en een dochter. Rosa heeft liefde voor en toont gehoorzaamheid aan de kerk. Dit geldt ook voor haar twee zussen, die het klooster zijn ingegaan. In de tijd van de verschijningen verbiedt de kerk Rosa de twee zussen in het klooster op te zoeken.
Als Rosa in verwachting is van haar derde kind wordt zij ziek. Vlak voor zij gaat bevallen, zeggen de artsen tegen haar het kind niet te houden, omdat dit haar dood betekent. Rosa wil geen abortus en houdt de baby, nadat het kind met een keizersnede ter wereld is gekomen, sterven noch moeder, noch kind. Na de geboorte van het kind krijgt Rosa maandenlang kraamvrouwenkoorts en buikvliesontsteking. Zij wordt zeer zwaar ziek en dan krijgt zij bezoeken van Onze-Lieve-Vrouw. Deze bezoeken beginnen op 29 september 1961 en dan geneest Rosa meteen. Er volgen nog vele verschijningen van Maria. Deze gebeurtenissen zijn bovennatuurlijk.
De dag van 29 september 1961 kent een veelbetekenende gebeurtenis. Een jonge, onbekende vrouw met blauwe sjaal komt bij de familie van Rosa bedelen om 500 lires en tante Adèle staat de bezoekster te woord. Het gevraagde geld is bestemd voor het kopen van drie kaarsen voor de kerk van de Heilige Maria in San Giovanni Rotondo, waar pater Pio werkzaam is. Tante Adèle zegt dat zij zeer arm zijn en slechts over 1000 lires beschikken, die geleend zijn. De bezoekster zegt dat zij het geld toch moet geven. De tante zegt tegen de vrouw dat binnen haar nicht Rosa zwaar ziek ligt en gaat sterven, omdat zij buikvliesontsteking heeft. De jonge vrouw vraagt of zij de zieke mag zien en mag vervolgens naar binnen. Rosa en de vrouw spreken elkaar. Rosa hoort de vrouw zeggen dat zij moet blijven hopen en vertrouwen in pater Pio moet hebben en behouden. Rosa heeft vertrouwen in de bekende pater en bidt vaak tot hem. De vrouw zegt dat als Rosa vertrouwen in Pater Pio heeft, hij haar zal genezen. De vrouw raakt de wonden van Rosa aan en zegt dat Rosa op moet staan. Zij kan dat niet en moet haar handen geven aan de vrouw. Ineens voelt Rosa een grote schok. Zij staat op en is genezen. De vrouw en Rosa bidden. Dan zegt de vrouw dat Rosa naar pater Pio moet gaan. Rosa merkt op dat zij geen voldoende geld heeft voor de reis naar pater Pio. De vrouw zegt dat Rosa niet aan geld moet denken. Er komt een moment dat zij alles heeft wat nodig is. Dan gaat de jonge vrouw weg.
Wat later ontvangt Rosa geld van een onbekende voor de reis naar pater Pio. Met het zo plots ontvangen geld koopt Rosa nieuwe kleding om aan te doen en mee te nemen. In mei 1962 gaat Rosa, met een bedevaart van het bisdom, naar San Giovanni Rotondo waar pater Pio actief is. Als zij daar komt ziet zij de jonge vrouw met lichtblauwe sjaal opnieuw. De vrouw vraagt Rosa of zij haar herkent. Rosa antwoordt bevestigend en daarop krijgt zij de opdracht te bidden bij het beeld dat de vrouw aanwijst. Het is de Moeder van Troost en de Lijdenden. Na de viering van de eucharistie brengt de vrouw Rosa naar pater Pio, die haar een opdracht zal geven. Na de mis ziet Rosa de Heilige maagd schitteren op het altaar en Zij verwijst haar naar pater Pio. De opdracht van pater Pio is dat Rosa zieken op spirituele wijze moet bijstaan. De pater spreekt Rosa moed in en belooft haar te helpen. In de volgende 2 jaar zorgt Rosa voor zieken en gaat meermaals naar het klooster te San Giovanni Rotondo. Bij een bezoek aan de alom bekende pater hoort zij van hem dat haar opdracht is volbracht en dat haar thuis een grote gebeurtenis staat te wachten.
Op 16 oktober 1964 hoort Rosa een stem, die zegt haar naar buiten te gaan. Daar ziet zij in de lucht een grote, witte wolk, omgeven met gouden en zilveren sterren en rozen in allerlei kleuren. Dan verschijnt Maria bij een perenboom. Maria draagt een kroon met 12 sterren en Rosa krijgt de boodschap dat zij tegen anderen moet zeggen veel te bidden, omdat Jezus zijn kruis niet meer kan dragen. Maria wil dat iedereen wordt gered en zegt dat Zij de Moeder van de Liefde is. Maria deelt Rosa ook mee, dat de mensen haar kinderen zijn en zij gered moeten worden. Daartoe is Zij gekomen. Maria zegt dat Zij elke vrijdag terugkomt en dan boodschappen geeft, die Rosa aan iedereen bekend moet maken.
Op 21 oktober 1966 vraagt Maria aan Rosa een put te graven in de rozentui, dat Paradijshofje wordt genoemd. Dit gebeurt vlak achter de perenboom. Er komt hulp voor Rosa en mensen graven een put van 12 meter diepte en stoten op een rots. Op 14 september 1967 slaagt iemand erin de rots te splijten en meteen spuit er veel water uit. Rosa zegt dat er verder gegraven moet worden en op 17 meter diepte wordt een enorme hoeveelheid water gevonden. Dit gebeurt op 26 oktober 1967.
De boodschap van Maria aan Rosa op 2 juni 1967 is dat de bezoekers aan San Damiano veel water mee moeten nemen, dat water zorgt voor de gezondheid van ziel en lichaam en versterkt het geloof. Tijdens de verschijning van 22 augustus 1967 zegt Maria tegen Rosa dat Zij de Moeder van de vergiffenis is. Op 10 november 1967 zegt Maria tegen Rosa dat de rozenkrans het krachtigste wapen is om mensen te redden. Tijdens de verschijning van 16 juni 1968 zegt Maria dat zij dag en nacht met de aanwezigen zal verblijven en in de kleine paradijselijke tuin wacht Zij op de mensen om hen te reden, lief te hebben en eens de hemel in te dragen. Op 11 november 1968 zegt Maria dat de mensen witte zakdoeken aan zieken moeten geven en deze drogen de tranen. Zij die een zakdoek krijgt ontvangt een grote gave, namelijk de tranen ermee drogen en het licht van de hemel zien. Opvallend is ook dat mensen meermaals geuren van rozen waarnemen, ook als er geen rozen te bekennen zijn.
Hierna blijft Maria komen bij Rosa, die van Haar vele boodschappen ontvangt die voor iedereen zijn bestemd. Dit gaat door tot het overlijden van Rosa in 1981. In totaliteit ontvangt Rosa meer dan 2000 boodschappen van Maria.
Rosa vertelt als eerste aan Edgardo Pellacani, de pastoor van San Damiano, wat haar met Maria overkomt.
Lager geplaatste geestelijken gaan bedevaarten naar San Damiano organiseren. Hiervan zijn bisschoppen niet gediend en de bedevaarten worden tegengewerkt door onderdrukking.
In 1968 verbiedt de bisschop Rosa de boodschappen van Onze-Lieve-Vrouw te verspreiden. In 1970 herhaalt de bisschop dit.
Maria noemt zich de Troosteres der Bedroefden. Zij zorgt ervoor dat Rosa en pater Pio samenwerken om het geloof bij mensen te versterken. Rosa krijgt van Maria het plan voor een “stad van Rozen”.
Op een dag zegt Maria tot Rosa dat Jezus haar heeft gekozen tot zijn werktuig, omdat zij zo heel onwetend is.
De Franse organisatie “Les apôtres de Notre Dame Miraculeuse des Roses” (“De apostelen van Onze Wonderbaarlijke Lieve Vrouw van de Rozen”), uit Cambrai, is betrokken bij het bedevaartsoord. Zij zorgen voor met name Italiaanse en Franse boeken en informatie.
BEDEVAARTSOORD
In San Damiano komen mensen uit de hele wereld om te bidden bij Onze-Lieve-Vrouw, die heeft beloofd naar deze plaats te komen tot het einde der tijden. Maria heeft hier de naam “Wonderbaarlijke Lieve Vrouw van de Rozen”.
De omheinde plaats is vol rozen en hier hebben verschijningen plaats gevonden. Dit is de “tuin van de verschijningen”. Hiernaast bevindt zich het huis van mama Rosa, waarvoor een groot hek staat. Ook is hier de perenboom, waar Maria heeft gestaan. Bezoekers bidden bij de rozentuin, al dan niet onder luifels. Ook staat hier een grote beeltenis van pater Pio. Met deze pater heeft Rosa veel contacten gehad.
Vlakbij de rozentuin is de fontein met wonderbaarlijk water. Er zijn enkele kraantjes, waaruit water behoort te komen.
Aan de rand van het domein zijn lange muren en deze hangen vol met ontelbare ex voto’s.
Vlakbij het kerkje is parkeergelegenheid en richting de verschijningsplaats is er een winkel met devotionalia, waar behalve Italiaans ook Frans wordt gesproken.
Op het nabij gelegen kerkhof, ongeveer 500 meter buiten het gehucht, kan Rosa worden bezocht. Bij binnenkomst op de begraafplaats meteen rechts, in de eerste kapel van overledenen is zij bijgezet.
De verschijningen te San Damiano zijn nog niet erkend door de bisschop. Dit is opvallend, gezien de duidelijke boodschappen die Onze-Lieve-Vrouw aan Rosa heeft gegeven. Rosa is nooit door de kerkelijke autoriteit ondervraagd.
BEREIKBAARHEID
Het plaatsje San Damiano behoort tot de gemeente San Giorgio Piacentino en ligt goed 20 km onder Piacenza, niet ver van de rivier Nure. Op de autostrada Milaan-Bologna de afrit Piacenza-Sud nemen en de weg naar San Polo volgen. Bij het bereiken van San Giorgio rijden naar Centovera. Vervolgens borden “San Damiano” volgen en langs het uitgestrekte terrein van het militaire vliegveld gaan. Daarna is het San Damiano bereiken.
De organisatie van het verschijningsoord is in handen van “Association les apôtres de Notre-Dame Miraculeuse des Roses”, Via Iussano 1, 29019 San Damiano, Italië.
Op www.san-damiano.com en www.santuariosandamiano.org zijn actualiteiten te vinden.
BELEVING
Vandaag op bezoek bij “mama Rosa” in het Italiaanse San Damiano. Na Piacenza is het nog zo’n 20 kilometer verder en dan kom ik bij een uitgestrekt terrein van een militaire vliegbasis. Het is er stil en van snelle luchtduivels is niets te merken.
Na het rijden om het grote vliegveld kom ik in het dorpje San Damiano. Ook dit gehucht ligt er vreedzaam bij. Deze rust is van korte duur, want in hoog tempo betrekt de lucht en een hevig onweer barst los. Met gekletter en geflits wordt de aarde gezegend.
Na het parkeren van de auto op het plein naast de gesloten kerk, breng ik zo’n 100 meter verder een bezoek aan de winkel met te verkopen devotionalia. Hier wordt niet alleen Italiaans, maar ook Frans gesproken. Vrijwel alle aanwezige boeken zijn dan ook in deze twee talen verkrijgbaar, want heel weinig is er op voorraad in het Duits of Engels. Ineens zie ik een klein werkje liggen dat in het Nederlands is geschreven, maar dat boekje laat ik liggen omdat het al tot mijn collectie behoort. Een vriend van me heeft er zeker belangstelling voor, dus het boekje reken ik toch maar af. Ook koop ik een grote flacon om bronwater van het bedevaartsoord in te doen.
De volgende statie in San Damiano is naar het grote domein gaan, waarop onder meer staan het huis van de zienster “mama Rosa” en de rozentuin. Als ik daar kom, onweert het nog steeds en de regen komt met bakken uit de hemel. Zo overvloedig hoef ik nu ook niet te worden gezegend. De rozenkrans wordt gebeden door zeker 100 Italiaanse pelgrims. Gelukkig vindt dit onder enkele grote, overdekte ruimten plaats, want de regen wil nog steeds niet wijken. Een vriend heeft me gevraagd water uit de bron mee te brengen en daartoe heb ik al een flacon gekocht. Aan dit verzoek kan ik helaas niet voldoen, want de kraantjes van de bron geven geen water. Even overweeg ik de geopende flacon in de regen te plaatsen, maar daar zie ik maar vanaf.
Na een half uur klaart de lucht wat op en ga ik naar de rozentuin. Als ik bij het hekwerk sta, komen allerlei gedachten over San Damiano bij me op. Wat is hier veel gebeurd! Het tijdstip voor gedachten en gebeden breekt aan. Vervolgens wil ik het huis van “mama Rosa” binnengaan, maar het hek is dicht en vandaag is er geen bezoek toegelaten.
Na het verblijf in het domein verlaat ik het dorpje en ga naar de begraafplaats. Daar is het “mama Rosa” groeten en voor haar zielenrust bidden. Wat heeft zij veel boodschappen doorgegeven.
OMGEVING
Van de stad Piacenza is het 23 km zuidwaarts gaan om in San Damiano te komen. Vanuit de wereldstad Milaan bedraagt de afstand 94 km naar het zuidoosten gaan om in het bedevaartsoord van San Damiano te geraken. Vanuit Parma is het 68 km verplaatsing naar het westen om in San Damiano te geraken. Van Brescia naar San Damiano is het 98 km naar het zuiden gaan. Vertrekken van het bedevaartsoord Montichiari naar San Damiano betekent 107 km overbruggen naar het zuidwesten.
Geplaatst: 9 juni 2024
~~~
