TRIBERG
GESCHIEDENIS
In 1644 gebeurt een bijzondere genezing bij een grote dennenboom, op de plaats waar momenteel de bedevaartkerk staat. Aan deze boom hangt een Mariabeeld, dat op een perkament is geschilderd. Naast deze boom is, uit de rotsen, een bron ontsprongen. Dan begint de bedevaart “Maria in der Tanne” (“Maria in de Den”) … In dat jaar komt de 7-jarige Barbara Franz met haar moeder bij de boom, als zij op weg zijn naar het dorp Schonach. Op de grond ligt een met Maria geschilderd perkamenten papier. Barbara pakt het op en neemt dit mee naar huis, hoewel haar moeder dit afkeurt. Thuis zet Barbara het papier bij een godsbeeld. Echter, drie dagen nadien krijgt Barbara oogpijn en het gevaar van blindheid dreigt. Haar ouders zijn zeer verontrust, want doktershulp is tevergeefs en de oogkwaal neemt toe. Biddend wordt God om hulp gevraagd. Tijdens een droom hoort Barbara een stem, die volledige genezing belooft, als zij het beschilderde papier terug naar de dennenboom brengt. Hierin zien haar ouders een goddelijk teken. Barbara gaat met de ouders naar de grote dennenboom en het papier met de Maria-schildering komt terug aan de stam. De drie gezinsleden bidden en de ogen van Barbara worden gewassen met water van de bron. Meteen wordt de pijn aan de ogen van Barbara minder en na twee dagen is zij geheel genezen. Barbara wacht vele jaren om van haar genezing officieel te berichten, want pas in 1706 vertelt zij onder ede de opgedane ervaring. Zij doet dit aan de toenmalige bedevaartdirecteur Johann Baptist Degen (+1730). Hierbij zijn ook Barbara’s echtgenoot en een notulist aanwezig. Het gesprek vindt plaats in het parochiecentrum te Triberg.
In 1645 doet zich een ander wonder voor. Friedrich Schwab is 68 jaar en deels verlamd. Hij is op bedevaart naar de dennenboom. Ongetwijfeld heeft hij wat vernomen van de genezing van Barbara Franz. In gebed belooft hij een uit hout gesneden Mariabeeld te schenken, als hij geneest. Vervolgens wast hij zich met bronwater bij de boom en is meteen genezen. In hetzelfde jaar komt hij de belofte na en uit dankbaarheid plaatst hij een beeldje aan de grote dennenboom. Het beeldje is 18 centimeter groot en is uit lindehout gesneden. Na een kortstondige verering van het beeldje gedurende enkele jaren neemt de belangstelling af en verdwijnt geheel.
Zo’n 40 jaar later is er weer een opvallende gebeurtenis. In 1692 horen drie soldaten uit Tirol een engelachtige lofzang. Iets later ontmoeten zij een oude man, die hen vertelt dat enkele jaren terug, op dezelfde plaats, een molenaar uit Triberg, met de naam Adam Fröhlich, ook zo’n gezang heeft waargenomen. De oude man vertelt de soldaten over de plaatsing van een Mariabeeld in 1645. De militairen worden nieuwsgierig en gaan de volgende ochtend op onderzoek uit. Zij vinden het beeldje, Maria in de Den, dat overwoekerd tegen de boom ligt. Hier komt de naam “Maria in de Den” vandaan. De soldaten maken het beeldje schoon, zorgen voor een kleedje en maken een dak boven het beeldje. Zij brengen het opschrift aan “Heilige Maria, patrones van de soldaten, bidt voor ons.” Het gevolg is dat mensen uit de buurt er komen bidden. Vanaf dan neemt de belangstelling bij de grote dennenboom weer toe.
Er gebeurt nog meer …
In 1692 wordt een boer uit Schönwald genezen van een steeds groter geworden zweer in de hals. De burgemeester van Triberg is getuige van de genezing. In 1694 vindt nog een opmerkelijke genezing plaats. De soldaat Gabriel Maurer, die zich al jaren enkel met krukken kan voortbewegen, komt bij het Mariabeeld aan de dennenboom. Hij bidt en belooft, dat hij na genezing en militaire diensttijd, bij de orde van de kapucijnen intreedt. Hij verlaat de boom en gaat even later rusten en valt in slaap. Na het ontwaken merkt hij verandering aan de benen. Hij staat op en kan zonder krukken stappen. In 1696 treedt hij in, wordt in Triberg bedevaartbroeder en dient 35 jaar als koster.
Na de genezing van Gabriel Maurer vinden nog vele helingen plaats door het bezoeken van Maria bij de dennenboom. De bekendheid van de bedevaartplaats neemt toe en jaarlijks komen vele pelgrims op bezoek.
De eerste, houten kapel wordt gebouwd in 1695. In 1697 wordt, na een bisschoppelijk onderzoek van de genezingen, de bedevaartplaats goedgekeurd en komt er een nieuwe bedevaartkapel. In 1699 start de bouw van de huidige bedevaartkerk, die in 1705 is afgebouwd. In 1697 wordt, nabij de kerk, een kostershuis gerealiseerd.
De inrichting van de kerk wordt verzorgd door Joseph Anton Schupp (1664-1729) uit het nabijgelegen Villingen. In 1703 levert hij de twee zijaltaren. In 1705 bouwt hij hoofdaltaar en kansel. Bouwmeester Peter Geiger is met het werk in 1705 klaar. Het naast de kerk gelegen priesterhuis is van 1710.
Marktgravin Francisca Sibylla Augusta von Saksen-Lauenburg (1675-1733), regentes van Baden-Baden (1707-1727), heeft het antependium, het rijkversierde doek voor de altaartafel, geschonken in 1708. Dit als dank voor de genezing van haar zoon Lodewijk George Simpert van Baden-Baden (1702-1761). Het verzilverde kunstwerk is gemaakt door zilversmid Lorenz Biller (+1726) uit Augsburg.
Op feestelijke wijze wordt de kerk ingezegend in 1716. Dit gebeurt door Konrad Ferdinand Geist von Wildegg (1662-1722), die bisschop is van het bisdom Konstanz in de periode 1693-1722.
In 1751 komt het stoffelijk overschot van de Heilige Serena van Spoleto (+291) naar Triberg. Dit gebeurt op initiatief van Johann Franz Meinrad von Pflummern (1706-1780), die oppervoogd is in Triberg van 1740 tot in 1777. Het gebeente van de martelares ligt in een reliekschrijn van het rechter zijaltaar van de Heilige Anna. De schrijn is voorzien van een kleurrijke, houten afdekplaat. Het Anna-altaar heeft een bijzondere, 18e eeuwse schildering van Johann Georg Glückher (1653-1731) uit Rottweil.
In 1808 wordt de bedevaartkerk de parochiekerk in Triberg.
Sinds 1814 staat in de bedevaartkerk een stenen doopvont. Deze is gemaakt in 1620 en komt uit de oude, verdwenen stadskerk in Triberg.
In 1945, aan het einde van de Tweede Wereldoorlog (1940-1945), wordt de bedevaartkerk zwaar beschadigd. Herstelwerkzaamheden en renovatie van het interieur zijn in 1953 achter de rug.
Vanaf 1959 is de bedevaartkerk geen parochiekerk meer, omdat in het centrum van Triberg een nieuwe stadskerk komt, die gewijd is aan Maria Hemelvaart.
In de nacht van de jaarwisseling van 1999 naar 2000 wordt aan de kerktoren een nieuwe klok in bedrijf gezet. In 2000 wordt het priesterkoor veranderd en komt er een nieuw altaar vooraan op het priesterkoor van Elmar Hillebrand (1925-2016) uit Keulen. Ook de ambo is van hem.
BEDEVAARTSOORD
Het bedevaartsoord te Triberg bestaat uit de bedevaartkerk “Maria in de Den”, het kosterhuis en het priesterhuis.
In de bedevaartkerk staat achter het genadebeeld een deel van de stam van de dennenboom, waarbij zoveel is gebeurd. De pelgrims komen hier om het beeld van de Moeder Gods te zien en erbij te bidden. Ook het hoogaltaar uit 1705 van beeldhouwer Joseph Anton Schupp is de moeite waard om goed te bezien. Voor dit altaar staat een kleine altaartafel en dit kunstwerk is van beeldhouwer Elmar Hillebrand uit het jaar 2000. Het interieur van de bedevaartkerk is grotendeels in de barokke stijl gemaakt. Barok is de Europese stijlperiode, die begint in Italië en duurt in Europa van ±1600 tot ±1750. Barok kenmerkt zich door vele vormen en uitdrukkingen van heftig gevoel.
De bedevaartkerk kent een bijzonder fraai interieur en is gelegen tegen een heuvel.
BEREIKBAARHEID
Triberg ligt aan de rand van het Zwarte Woud, niet ver van de grote stad Freiburg im Breisgau, in de deelstaat Baden-Württemberg. De bedevaartkerk ligt aan de oude weg naar Schonach, nabij de watervallen van Triberg.
Het adres van de bedevaartkerk is:
Pastorie “Maria in der Tanne”,
Clemens-Maria-Hofbauerstrasse 17,
78098 Triberg.
Op www.pfarrgemeinde-triberg.de is actuele info te vinden.
BELEVING
Triberg is een plaats met zo’n 5000 inwoners en is niet alleen bekend om de bedevaartkerk. In Triberg staat namelijk ook het “Schwarzwaldmuseum” uit 1936, met onder meer Zwarte Woudklokken, kostuums uit tijden van klederdrachten, houtsnijwerken, ambachtelijke ateliers, mijngangen, muziekautomaten en de grootste en kleinste koekoeksklok ter wereld. Ook zijn de grootste watervallen van Duitsland hier te bezoeken.
Vanuit Triberg is het een heuvel opgaan en na zo’n 200 meter ontvangt de bedevaartkerk de pelgrims. Het barokke interieur van de kerk is een ware schoonheid met het bijzondere genadebeeld. Dit beeld staat in een gouden nis in het altaar, met erachter de stam van de dennenboom, waaraan ooit een Mariaschildering op papier heeft gehangen. Hier zijn wonderbaarlijke genezingen gebeurd.
Er wordt me verteld, dat de schrijn met relieken van de Heilige Serena op feestdagen wordt geopend. In de kerk zie ook kanonskogels, die tegen de muur zijn bevestigd.
In de kerk zie ik ook een folder liggen om aan geld te komen, want de bedevaartkerk is de moeite waard om bewaard te blijven.
Buiten de kerk, aan een reling, zie ik plaatsnamen en dat van Mariaverschijningen, zoals van Fatima, Lourdes en Parijs. Wat is deze bedevaartkerk een parel in het Zwarte Woud.
Geplaatst 3 december 2021
~~~
