~~~
GESCHIEDENIS
Op 8 december 1629 begint de historie van het bedevaartsoord. Lodewijk (Louis) XIII (1601-1643), koning van Frankrijk (1610-1643), koning van Navarra (1610-1620), bijgenaamd de Rechtvaardige (le Juste) legt de eerste steen op 8 december 1629. Op diezelfde dag plaatst Jean-François de Gondi (1584-1654) een kruis op de plaats waar de kerk komt. Hij is de eerste aartsbisschop van Parijs (1622-1654) en wordt vlak na zijn overlijden bijgezet in de Notre-Dame te Parijs.
In 1629 reageert koning Lodewijk XIII op een oproep om geld voor een nieuw klooster van de augustijnen, die bekend staan als “de kleine vaders/broeders” (les petits-Pères), een bedelorde. De koning stemt toe en zegt dat de kerk wordt toegewijd aan de Maagd Maria met de titel “Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinningen”.
De verklaring van de titel “Onze-Lieve-Vrouw van de overwinningen” is een groot blijk van erkenning van koning Lodewijk XIII aan Onze-Lieve-Vrouw voor alle overwinningen die hij heeft behaald door haar bescherming op zowel opstandige rebellen, als andere vijanden. De titel komt vooral ter nagedachtenis van de verovering van La Rochelle op 28 oktober 1628, Beleg van La Rochelle (1627-1628), op de opstandige hugenoten (protestanten). Op 10 februari 1638 is deze koninklijke gelofte ondertekend door de koning. Op 15 augustus 1638 is de kerk ingezegend met de toewijding aan Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinningen.
Op 3 november 1637 verschijnt Maria aan Frère Fiacre de Sainte-Marguerite, geboren als Denis Antheaume (1609-1684) en bekend onder de naam Frère Fiacre. Hij behoort tot de congregatie van de ongeschoeide augustijnen. Maria laat hem het kind zien dat God aan Frankrijk wil geven. Maria verschijnt viermaal in de nacht tussen 1.00 en 4.00 uur. Frère Fiacre ziet de Maagd Maria omgeven door een schitterend licht, terwijl Zij het kind in de armen houdt. Maria heeft een blauw kleed aan dat met sterren is bezet. Het haar hangt tot op de schouders, Zij heeft drie kronen op het hoofd en zit in een stoel. De verschijning zegt tegen hem: “Mijn kind, wees niet bang, ik ben de Moeder van God”. De augustijn valt op de grond om het kind te aanbidden. Maria zegt hem: “Mijn kind, dit is niet mijn Zoon, het is het kind dat God aan Frankrijk wil geven.” Deze verschijning duurt een kwartier.
Na het visioen van Maria met Kind gaat Frère Fiacre in 1637 naar Anne van Oostenrijk (1601-1666), koningin van Frankrijk en Navarra (1615-1643). Zij bidden drie novenen met innige gebeden en verzoeken Maria om de geboorte van een zoon. Deze periode van (3 x 9 dagen) 27 dagen vindt plaats van 8 november tot en met 4 december 1637. In februari 1638 blijkt de koningin zwanger te zijn en krijgt Frère Fiacre de opdracht een “misnoveen” te houden. Dit gebeurt, in het heiligdom van Onze-Lieve-Vrouw van Genaden te Cotignac, in de hoop dat de zwangerschap goed verloopt. Op 5 september 1638 wordt de prins Lodewijk XIV (1638-1715) geboren. Tijdens een reis naar Italië krijgt Fiacre de inval de kerk te benoemen als “Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinningen, toevlucht van de zondaars”.
Het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinningen, gekleed met witte mantel en een gouden kroon op het hoofd, verdwijnt tijdens de Franse Revolutie (1789-1799). De geestelijken zijn verjaagd en de kerk is gesloten. Pas op 9 november 1809 krijgt de kerk de functie van godshuis terug en ook de naam van Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinningen. Dit gebeurt na 7 jaar onderhandelen met de Beurs, die in het kerkgebouw is ondergebracht sinds 1796.
Op 10 december 1836 keurt Hyacinthe-Louis de Quélen (1778-1839), aartsbisschop van Parijs (1821-1839) de gebedsverering goed ter ere van het Onbevlekt Hart van de Allerheiligste Maagd om de bekering van de zondaars te bewerkstelligen door de bescherming van Maria.
Charles-Éléonore Dufriche-Desgenettes (1778-1860) is de oprichter van het Aartsbroederschap van het Allerheiligst en Onbevlekt Hart van Maria. Hij werkt, als priester, in de parochie van de “Petits-Pères”, de meest criminele buurt van Parijs. Na er vier jaar werkzaam te zijn, ziet hij nog geen vorderingen. In december 1836, tijdens een eucharistieviering, hoort hij een stem in zijn hart. Vervolgens zegt hij de parochie toe te wijden aan het Onbevlekt Hart van Maria. Hierna verandert de buurt in goede zin. Hij wil er zeker van zijn dat er sprake is van de krachtige tussenkomst van Maria. Hij vraagt Haar een ander teken, namelijk een gesprek met Etienne Louis Hector de Joly (1756-1837), in 1792 minister van Justitie in de regering van Lodewijk XVI (1754-1793), koning van Frankrijk en Navarra (1774-1792). Binnen enkele dagen vindt het gesprek plaats. Hierdoor geeft Maria te kennen wat Zij wil worden in de Notre-Dame des Victoires (Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinningen), namelijk het toevluchtsoord van de zondaars, zoals dat sinds de oprichting van de kerk het geval is. Op 24 april 1838 wordt het Aartsbroederschap van het Allerheiligst en Onbevlekt Hart van Maria verheven tot Wereld-Aartsbroederschap van het Onbevlekt Hart van Maria. Dit gebeurt door Gregorius XVI, paus in de periode 1831-1846 en geboren als Bartolomeo Alberto Cappellari (1765-1846).
In 1843 komen onder het altaar, in een bronzen schrijn, relieken van de martelares en heilige Aurélie (Aurelia), die heeft geleefd in de 3e eeuw te Straatsburg. Het is een geschenk van paus Gregorius XVI.
Op 9 juli 1853 heeft Pius IX, paus in de periode 1846-1878 en geboren als Giovanni Maria Mastai-Ferretti (1792-1878), een nieuwe kroon aangeboden aan de Maagd van Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinningen. Hij doet dit uit dank voor de bevrijding van Rome door Franse militairen in 1849. Het beeld van Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinningen is het eerste beeld van Maria dat op initiatief van een paus is gekroond. Het is deze paus die op 8 december 1854 komt met het dogma van de Onbevlekte Ontvangenis.
De lampen boven het altaar zijn geschenken van gelovigen. De grootste lamp is een geschenk van keizerin Eugénie de Montijo in 1866. Zij is geboren als María Eugenia Ignacia Augustina Palafox de Guzmán Portocarrero y Kirkpatrick (1826-1920). Door te huwen met Charles-Louis-Napoléon Bonaparte (1808-1873), keizer van Frankrijk (1852-1870), is zij keizerin van Frankrijk (1853-1870).
Op 23 februari 1927 wordt de kerk verheven tot basiliek. De beslissing komt van Pius XI, paus van 1922 tot in 1939, geboren als Ambrogio Damiano Achille Ratti (1857-1939).
Op 15 augustus 1938 heeft prins François Xavier Charles Marie Anna Jozef van Bourbon-Parma (1889-1977) van het Huis van Bourbon, het gebaar van zijn voorvader hernieuwd door Frankrijk toe te wijden aan Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinningen. De tekst is geplaatst aan de voet van de beeltenis van Onze-Lieve-Vrouw.
Sinds 1992 is de organisatie van het bedevaartsoord in handen van zusterbenedictijnen van het Heilig Hart van Montmartre (Soeurs Bénédictines du Sacré-Coeur de Montmartre).
In 2012 is de kapel van de ouders van Theresia van Lisieux ingewijd. De vader en moeder van haar zijn in 2015 heiig verklaard. Tijdens zijn studietijd in Parijs is vader, Louis Martin, regelmatig in deze kerk geweest. Zélie, zijn vrouw, kent Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinningen door een beeltenis in de kerk te Alençon, waar zij wonen.
In de afgelopen eeuwen heeft de basiliek vele bezoekers ontvangen en daaronder bevinden zich heel wat bekenden, zoals de Parijse schrijfster Colette (Sidonie-Gabrielle Colette, 1873-1954) en componist, dirigent, pianist en violist Wolfgang Amadeus Mozart (Joannes Chrysostomus Wolfgangus Theophilus Mozart, 1756-1791). Andere bekende gelovigen zijn onder meer kunstschilder George Devallières (Olivier Gabriel Victor Georges Lefèbvre-Desvaillières, 1861-1950) en de Italiaanse wielerkampioen Gino Bartali (1914-2000).
De basiliek is in de afgelopen eeuwen uitgegroeid tot een van de beroemdste Mariaplaatsen ter wereld.
BEDEVAARTSOORD
De basiliek is mooi gelegen in het noordelijk deel van het centrum van Parijs.
In het veelbezochte godshuis zijn vele kapellen te zien, waaronder deze van de Moeder van Smarten, Anna, Joseph, Augustinus en Johannes.
De basiliek is een speciale plaats voor de relatie tussen Maria en de heilige Theresia van Lisieux en haar ouders. Theresia van Lisieux is geboren als Marie-Françoise Thérèse Martin (1873-1897) en kiest de kloosternaam Theresia van het Kind Jezus en het Heilig Aanschijn. De ouders van Theresia zijn Azélie (Zélie) Guérin (1831-1877) en Louis Martin (1823-1894). Theresia is heilig verklaard in 1925 en de beiden ouders in 2015. De familieleden Martin vermelden in brieven hun grote liefde voor Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinningen; zij danken Haar voor de voorspraak als middelares. De basiliek heeft twee kapellen die zijn toegewijd aan Theresia en haar ouders. Sinds 2012 worden relieken van Zélie en Louis in hun kapel bewaard.
Bij beeltenis van Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinningen branden steeds kaarsen en zijn mensen in gebed.
Indrukwekkend zijn de duizenden marmeren tegels die getuigen van dank aan Maria.
De jaarlijkse feestdag van de basiliek is op 16 januari.
De basiliek is dagelijks geopend.
BEREIKBAARHEID
De basiliek van de “Notre-Dame des Victoires” (Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinningen) is gelegen aan de noordzijde van het centrum van Parijs. Met de metro is het uitstappen bij “Bourse”.
Adres van de basiliek: Place des Petits-Pères 7, 75002 Parijs, grenzend aan de Rue Notre-Dame des Victoires.
Actuele info is te vinden bij www.notredamedesvictoires.com.
BELEVING
Op de “Place des Petit-Pères” sta ik voor de basiliek. Het is er heel druk door een markt waar allerlei spulletjes worden aangeboden. Een gezellige sfeer laat me deelgenoot zijn van de bedrijvige drukte. Ik kijk rond en tegen gevels van oude gebouwen zijn twee grote beelden van Maria te zien.
Het verhaal gaat dat als de musicus Mozart in Parijs is, hij naar deze kerk komt om te bidden, evenals de Italiaanse wielerkampioen Gino Bartali.
Vervolgens is het tijd voor een bezoek aan de basiliek, waar een groot hek bij de toegang is geplaatst. Met mij gaan anderen ook de basiliek in. In het grote gebouw van dit bedevaartsoord staan beelden, hangen schilderijen en zijn ornamenten tegen het plafond geplaatst. In de bruine, houten banken zitten kerkgangers te bidden. Heel opvallend zijn de ontelbare ex voto’s; elke muur is geheel bedekt met tegels met dankwoorden en/of namen, zoals in de kapel die is toegewijd aan de heilige Theresia. Er schijnen hier zo’n 40.000 (!) marmeren tegels te zijn geplaatst. In de basiliek branden vele kaarsen dit tekent het grote bezoekersaantal in deze mooie bedevaartkerk.
Een kapel met Maria en haar gestorven Zoon maakt indruk op mij. Ook hier is het bidden.
Een groot beeld van Maria met Kind is gekroond. Dit is de beeltenis van Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinningen. Wat branden hier veel kaarsen. Ik sta hier een tijdje te kijken naar Maria en bid tot de Moeder Gods.
De glas-in-loodramen zijn hier heel indrukwekkend en prachtig, waaronder een met Maria, haar Zoontje en vele engelen.
Lang is het stilstaan bij een kersttafereel met Maria, haar baby en Jozef. Het is wel geen Kerstmis, maar ik waan me nu wel in de Kerstnacht.
Tot slot is het de beeltenis bewonderen van Maria en haar moeder Anna. Wat is dit een indrukwekkende bedevaartkerk. Ik ben blij hier een bezoek te mogen brengen. Met kostbare herinneringen verlaat ik de basiliek.
OMGEVING
Vlakbij de basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van de Overwinningen staat de kerk van Onze-Lieve-Vrouw van Loreto (Église Notre-Dame-de-Lorette). Het adres van de kerk is rue de Châteaudun 18 bis, 75009 Parijs. De stijl van het gebouw is classicisme. De kerk is een van de meest kleurrijke godshuizen in Parijs. De eerste steen is gelegd op 25 augustus 1823. In de apsis is de “kroning van Maria” te zien van kunstschilder François-Edouard Picot (1786-1868). Een plafondschildering toont de overbrenging door engelen van het Heilig Huis van Nazareth naar Loreto. In 1984 is de kerk geclassificeerd als historisch monument.
Een paar kilometer ten zuiden van de kerk staat de kathedraal van de Notre-Dame van Parijs. Deze nationale trots van Frankrijk laat veel kunst zien in een opvallend groot en hoog gebouw.
In het oosten van Parijs ligt de bekende, grote begraafplaats Père Lachaisse. Hier zijn grafstenen en -kapellen van onder meer schrijvers, zangers, zangeressen, politici en industriëlen.
Aan de zuidkant van de Seine is het klooster met kapel van de Wonderdadige Medaille te bezoeken. Dit befaamde bedevaartsoord staat aan de Rue du Bac.
~~~
