~~~

GESCHIEDENIS

Een legende ligt ten grondslag aan het bedevaartsoord van Ver-Assebroek. Het verhaal begint in 1680. Een Nederlands schip is onderweg van Oost-Indië naar Nederland. De bemanning heeft de protestantse godsdienst, behalve de aanwezige, katholieke Balthasar Lanoy. Hij heeft steeds een Mariabeeldje bij zich en bidt dagelijks tot de beeltenis. De protestantse zeelieden hebben het niet begrepen op de katholieke medereiziger en werpen het beeldje in zee. De kleine beeltenis zinkt niet en gaat drijvend achter het schip aan. Dit wekt grote argwaan bij de schepelingen, die over duivelse praktijken spreken. Zij willen de katholieke man ook in zee gooien, maar de kapitein weerhoudt hen en laat het beeldje opvissen. De kleine beeltenis wordt gered door scheepsjongen Abraham Zut. Gedurende de zeereis houdt hij het verborgen en neemt het mee naar huis. Als Abraham thuiskomt in het Friese Dokkum geeft hij het aan de bevriende, katholieke Jacobus De Mets, die het verhaal van het beeldje rondvertelt. Hierdoor ontstaat devotie voor het beeldje. Het protestantse stadsbestuur van Dokkum ergert zich aan de belangstelling voor het Mariabeeldje en wil het in beslag nemen. Jacobus weet dit te voorkomen door het beeldje in 1682 te sturen naar zijn zus Cornelia, die verblijft in het begijnhof te Diksmuide. Cornelia De Mets en de andere begijnen zorgen 38 jaar voor het Mariabeeldje. Pieter Verhaeghe is als geestelijke verbonden aan de begijnen en als Cornelia in 1720 overlijdt, ontvangt hij het Mariabeeldje. Kort hierop wordt Pieter Verhaeghe pastoor in Ver-Assebroek en hij schenkt de beeltenis aan de parochiekerk. Op 7 december 1720 wordt het miraculeuze beeldje in de kerk geplaatst. Hierdoor komen er meer belangstellenden naar de kerk. Er doen zich wonderen voor bij het beeldje, zoals in 1730, als het 14-jarige meisje Pieternelle de Smedt, die kreupel en stom is. Zij bezoekt het beeldje, bidt en geneest. In 1732 is er een tweede wonder. Een jongetje is ziek en heeft puisten en zweren op het lichaam. Dokters kunnen niet helpen en daarop besluit de moeder op bedevaart naar Ver-Assebroek te gaan. Als zij de belofte te pelgrimeren heeft gedaan, is haar kind 8 dagen later geheel genezen. Iets later gaan moeder en kind op bedevaart naar Ver-Assebroek.

In 1746 wordt de kerk vergroot en voortaan toegewijd aan Maria Onbevlekt Ontvangen. In 1797, tijdens de Franse bezetting van 1794 tot in 1815, sluit de kerk en de inventaris gaat in de verkoop. De bankiersfamilie Dujardin/Du Jardin koopt veel van de kerkinventaris. In 1803 wordt de kerk weer opengesteld en de kerk wordt weer ingericht met hulp van de familie Dujardin/Du Jardin. In 1845 schenkt Felix Dujardin/Du Jardin (1789-1849), van de Bank du Jardin te Brugge, een stuk grond achter de kerk om een ommegang aan te leggen.

In 1887-1888 wordt de kerk opnieuw vergroot. De pastorie, die naast de kerk staat, is gebouwd in 1902.

De kapelletjes achter de bedevaartkerk zijn gebouwd in de jaren 1902-1905. Deze zijn ontwerpen van architect Louis Ernest Charels/Charles (1875-1912). De beelden zijn vervaardigd door beeldhouwer en meubelmaker Joseph Lelan (1868-1953).

BEDEVAARTSOORD

De naam “Ver-Assebroek” is ontstaan door de ligging van de kerk, namelijk zo’n uur te voet van de binnenstad van Brugge.

In de “Onze-Lieve-Vrouwekerk Ver-Assebroek” staat het wonderdadige beeldje van Maria, dat 15 cm hoog is. In de zijkapel branden steeds kaarsen bij het beeldje.

In de kerk zijn kleurrijke glasramen te zien van de historie van het beeldje van Onze-Lieve-Vrouw.

Op het achter de kerk liggende kerkhof staat een grote beeltenis van Maria en haar gestorven Zoon. Deze piëta bevindt zich temidden van gestorvenen.

Het bedevaartsoord kent twee bedevaartwandelingen, namelijk een korte en een wat langere tocht. De kleine wandeling is de ommegang met 7 kapelletjes achter de kerk, rond het het oude kerkhof. De verbeeldingen gaan over de droevige gebeurtenissen van Maria. De grote route van ongeveer 2 km gaat langs Kerklaan, hoek Kerklaan-Astridlaan, Astridlaan, Sparrenstraat, Gemeneweideweg-Zuid, Lorreinenstuk, terug naar Astridlaan, Meersenstraat en weer de Kerklaan.

BEREIKBAARHEID

Aan de rand van Brugge ligt de deelgemeente Ver-Assebroek in de provincie West-Vlaanderen.

Het adres van de Onze-Lieve-Vrouw-Onbevlekt-Ontvangenkerk is Pastoor Verhaegheplein 13, 8310 Brugge/Ver-Assebroek.

Actuele info is te vinden op www.sinttrudo.net.

BELEVING

Bij het naderen van de rand van Brugge zie ik de bedevaartkerk, die boven alle gebouwen uittorent. De kerk is een hoog bouwwerk met een spitse toren.

Voor de kerk is een plantsoen aangelegd en in het midden staat een kapelletje. Bovenop het gebouw is een Mariabeeld geplaatst. In de kleine ruimte zie ik een glasraam met de weergave van de boot, waarmee de geschiedenis van dit mariale oord begint. Op het bord is te lezen dat de kapel in 2006 is gerestaureerd. Onder het glasraam staan de heel toepasselijke, Latijnse woorden “fluctat nec mergitur” en dit betekent in het Nederlands “het schommelt en zakt niet”. Zo geeft het Mariabeeldje een wonderbaarlijk teken! Aan weerszijden van de binnenmuren zijn grote plakkaten bevestigd met vele namen van weldoeners, die dit gebouw mogelijk hebben gemaakt. Dit particulier initiatief verdient een groot compliment.

Vervolgens ga ik naar de bedevaartkerk en bij de ingang is een steen ingemetseld. Hier is te lezen dat de eerste steen van de uitgebreide kerk is gelegd op 15 april 1888. Dan ga ik de kerk in. Het is er stil; enkelen bidden en ik maak een rondgang. Er wordt voor uitleg gegeven in beelden en woorden over het miraculeuze Mariabeeld van Ver-Assebroek.

Als ik de kerk verder inga, vallen me schitterende glas-in-loodramen op van onder andere “Heilige Koningin van de Rozenkrans”.

In het linker zijaltaar staat, achter glas, het miraculeuze beeldje van Maria. Wat heeft die beeltenis veel gebeurtenissen te vertellen. Het wonderdadige beeldje en de versiering van het altaar schijnen enkel van goud te zijn. Bij dit altaar staan mooie bloemen. Maria wordt ook hier in de bloemetjes gezet. Bij het genadebeeld branden vele kaarsen en daar komen er nu nog wat bij. Na het aansteken van de kaarsen bid ik en daarbij gaan enkele intenties over vrienden naar Onze-Lieve-Vrouw.

Het priesterkoor toont glas-in-loodramen, die fasen van de geschiedenis tonen, met onder meer schip, zeelieden, redding beeldje en verering. Wat is de historie prachtig verbeeld!

Een groot schilderij met de Heilige Familie trekt de aandacht. Wat een pakkende voorstelling! Dit is de plaats om tijd te nemen te bidden.

Achterin de bedevaartkerk staat een kleine piëta met Maria en haar dode Zoon. Vervolgens sta ik lang te kijken naar het glasraam met de verbeelding van de Maria Tenhemelopneming.

Op een groot blad lees ik de tekst van “Gebed tot Onze-Lieve-Vrouw van Assebroek”. Het laatste deel luidt:
“En zoals eens uw wonderbeeld
bleef drijven op de golven,
zorg dat wij niet vergaan
in de storm van kwaad en tegenslagen,
maar door onze verbondenheid
met u en met Christus,
veilig de haven van het eeuwig leven bereiken.
Onze-Lieve-Vrouw van Assebroek, bid voor ons.”

Na het bezoek aan de mooie kerk maak ik een rondgang langs het aangrenzende kerkhof en kom bij kapellen. Elke kapel laat een triest, ingrijpend moment zien uit het leven van Maria. Ik lees dat de ommegang-kapellen zijn gemaakt in de jaren 1902-1904 en zijn gerestaureerd in 2005. De kapellen zijn prachtig en goed onderhouden. Heel bijzonder mooi vind ik de kapel van Onze-Lieve-Vrouw Onbevlekt Ontvangen”. Elke kapel is gerealiseerd door weldoeners.

Als ik terugkijk naar het verblijf in Ver-Assebroek krijg ik mooie herinneringen van dit mooi gelegen bedevaartsoord.

OMGEVING

Het bedevaartsoord van Ver-Assebroek ligt niet ver van het historische centrum van Brugge. Daar zijn vele kerken en andere gebouwen te bewonderen en heel wat beeltenissen van Maria sieren de gevels. Ook bij en in het begijnhof zijn vele beeltenissen van Maria te zien. Bij enkele Mariabeelden staat “Ave Maria”. Op het terrein van het begijnhof staat een kapelletje met “Onze-Lieve-Vrouw van Banneux”. Onder het beeld staat “Ik kom het lijden verlichten”.

In de kerk van het begijnhof zijn ook enkele afbeeldingen te zien van de Moeders Gods. Bij het grote Mariabeeld branden vele kaarsen.

Van het bedevaartsoord te Ertvelde naar dat van Ver-Assebroek gaan, betekent 40 km naar het westen reizen.

Vertrekken uit Oostende om in Ver-Assebroek aan te komen, is 31 km naar het oosten gaan.

Van Blankenberge naar Ver-Assebroek houdt in 19 km naar het zuidoosten afleggen.

~~~