Zin is de ervaren beleving en deze is voelbaar in heel mijn lichaam. Het verlangen naar zin komt door een verlangende, betekenisvolle ziel. Ik voel dat ik dan wordt opgenomen in iets groots. Het lijkt erop, dat ik mijn grenzen kan verleggen.

Ben op een punt in het leven gekomen waarop ik vragen heb, zoals: “Wat beweegt nog meer in mij?”, “Hoe sta ik in het huidig leven?”, “Hoe verder?”, “Wat betekent al hetgeen ik doe voor mezelf en voor anderen?”, “Wat geeft me energie?”, “Hoe ervaar ik echt de terugblik naar de afgelopen jaren?”, “Wat brengt ons samen?” en “Wat heeft mijn bestaan op aarde nog voor mij in het verschiet?” Het zijn vragen zonder duidelijke antwoorden. Dan neem ik plaats voor een beeltenis van Maria en laat de gedachten komen.

Ik mag veel waarnemen. Daarbij verplaats ik de aandacht naar anderen en nog wat anders. Ik laat me verwonderen. Dat is voor mij het geven én ontvangen van zin. Veel wordt mij verteld en heeft een verhaal. Ik luister … en voel de aanwezigheid van Maria. Ik ben dankbaar voor deze verbinding. Nu weet ik wat mijn grootste verlangen is! Mijn vermogen tot beleven en waarderen in gebed neemt toe. Dank U, Maria.